Ο λόφος του Φιλοπάππου είναι συνδεδεμένος με πολύ τρυφερές παιδικές αναμνήσεις για μένα. Εκεί περνούσαμε τα κυριακάτικα πρωινά με τον πατέρα μου και την αδελφή μου, σαν παιδιά, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στη μαμά να ετοιμάσει το φαγητό.
Στον Άγιο Δημήτριο το Λουμπαρδιάρη παίζαμε με άλλα παιδάκια και χαζεύαμε τις βαφτίσεις που γίνονταν. Αργότερα σαν κοπέλα, πήγαινα εκεί για καφέ, μέχρι που η φανταστική καφετέρια (φανταστική λόγω θέσης), έκλεισε.
Ο λόφος του Φιλοπάππου έχει μεγάλη ιστορία. Πήρε το όνομά του από το μνημείο που έστησε στην κορυφή του ο ύπατος Φιλόπαππος κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.
Λέγεται αλλιώς και λόφος των Μουσών.
Επτάθρονον
Είναι ένας ισοπεδωμένος βράχος με λαξευμένα επτά καθίσματα. Επίσης υπάρχει μια εξέδρα με θρανία. Θεωρείται πως πρόκειται για “βουλευτήριο” ή δικαστήριο ή χώρο για τελετουργίες. Μάλλον συνδέεται με τη μητέρα των θεών Κυβέλη-Ρέα (ΙΕΡΟΝ ΜΗΤΡΟΣ).
Σπηλιά του Κουφού
Αποτελείται από δύο θαλάμους και μια διαμορφωμένη εξωτερική πλατεία. Μέσα στους θαλάμους, υπάρχουν έξι κιβωτόσχημοι τάφοι.
Εδώ βρίσκεται και η φυλακή που κρατούνταν ο Σωκράτης πριν καταδικαστεί σε θάνατο με κώνειο.
Περπατώντας στα μονοπάτια του λόφου, καταλήγεις στα Πετράλωνα, άλλη μια περιοχή με ιστορία, που αξίζει να την περπατήσεις.