Ιούλιος 2023
Το ταξίδι μας στη Στουτγκάρδη περιλαμβάνει και μια μίνι εκδρομή σε μια κοντινή πόλη της, το Έσλινγκεν (Esslingen am Neckar).
Ο σταθμός και η είσοδος στην πόλη είναι πολύ ειδυλλιακά!
Το Έσλινγκεν είναι μια πολύ όμορφη και γραφική πόλη, περίπου 20 λεπτά με το τραίνο από την Στουτγκάρδη, με αρκετά έντονο το ελληνικό στοιχείο. Η βόλτα στην παλιά πόλη και δίπλα στο ποτάμι είναι υπέροχη. Γέφυρες στολισμένες με λουλούδια, παλιά παραδοσιακά κτήρια, πεζόδρομοι, χαρακτηριστικά γερμανικά σπίτια, πλατείες και πολύ πράσινο, είναι κάποια από τα στοιχεία, που εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη.
Παραμυθένια πόλη, γεμάτη λουλούδια και εντυπωσιακή αρχιτεκτονική!
Αφού κάναμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη, αποφασίσαμε να ανέβουμε περίπου 300 ξύλινα σκαλιά, για να φτάσουμε στο φρούριο Esslinger Burg, του 13ου αι και στον πύργο Dicker Turm. Η θέα της πόλης, αλλά και των αμπελώνων της πλαγιάς είναι μαγευτική. Το κατέβασμα φυσικά ήταν πιο απολαυστικό.
Η άνοδος στο φρούριο ήταν λίγο ζόρικη, αλλά άξιζε τον κόπο!
Το Παλιό Δημαρχείο (Altes Rathaus mit Glockenspiel), που χτίστηκε περίπου το 1420, με αίθουσες μπαρόκ και γοτθικού στιλ εντυπωσιάζει, όσο και διάφορα άλλα οικήματα, με την αρχιτεκτονική του και τις λεπτομέρειες στις προσόψεις τους.
Όλη η πόλη είναι γεμάτη χαριτωμένες λεπτομέρειες!
Εκτός από το φρούριο και το Δημαρχείο, εντυπωσιακή είναι επίσης και η εκκλησία Esslinger Stadtkirche St. Dionys, ευαγγελική εκκλησία γοτθικού ρυθμού, που πρωτοφτιάχτηκε το 700 μ.Χ, αλλά πήρε την τελική της μορφή το 14ο αι., το Katharinenlindenturm του 1957, τον πύργο Schelztorturm, που χτίστηκε τον 13ο αιώνα και ήταν μέρος των οχυρώσεων της πόλης, με το περίεργο γλυπτό ακροβάτη, την εκκλησία Muenster Sankt Paul, ένα πρώιμο γοτθικό κτήριο, του 13 αι.
Υπάρχουν πολλά σιντριβάνια στο Έσλινγκεν, αλλά ένα είναι το πιο διάσημο, το Postmichelbrunnen, καθώς αναπαριστά τον τοπικό μύθο για τον άδικα κατηγορούμενο και εκτελεσμένο ταχυδρόμο, Μάικλ Μπάνχαρντ. Ο θρύλος λέει, ότι κάθε χρόνο, το βράδυ του Αγίου Μιχαήλ, εμφανιζόταν μπροστά στα σπίτια του πραγματικού δολοφόνου και δήμιου και έπαιζε το κόρνο του, μέχρι αυτοί να παραδεχτούν την αλήθεια. Το συντριβάνι κατασκευάστηκε το 1916.
Αφού τρώμε ένα υπέροχο γεύμα στο ιταλικό l’ Osteria, δίπλα στο ποτάμι παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής.
Η θέα από το εστιατόριο και προς το τραπέζι και προς το ποτάμι!
Παντού ομορφιά!
Το βράδυ πίνουμε τη μπύρα μας στο γνωστό δημοτικό περίπτερο και έχουμε μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς μια ομάδα παιδιών, μάλλον των Ευαγγελιστών, τραγουδούν (μάλλον) ύμνους, στο διπλανό τραπέζι.
Η επόμενη μέρα μας ξεκινάει με καφεδάκι στην τεράστια all day καντίνα του πάρκου Schlossgarten και μια πολύ μεγάλη βόλτα σ αυτό, όπου διαπιστώνουμε το τεράστιο μέγεθός του και την ομορφιά του. Από εκεί περνάμε σε ένα άλλο πάρκο, το Rosengarten και νοιώθουμε ότι βολτάρουμε στο δάσος.
Εδώ συναντάμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας (Naturkundemuseum Stuttgart, Museum am Löwentor), που στεγάζεται στο θερινό ανάκτορο Schloss Rosenstein (1822 -1830) και παρακολουθούμε τα γυρίσματα, μιας αστυνομικής τηλεοπτικής σειράς (όπως μας πληροφορεί η φύλακας), που γίνονται στους κήπους του.
Στο βάθος βλέπουμε τον ποταμό Νέκαρ, που διασχίζει την πόλη, το πρώτο σιδηροδρομικό τούνελ και τα έργα που υπάγονται στο σχέδιο Στουτγκάρδη 2021, με σκοπό την επέκταση και υπογειοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου της πόλης. Παράλληλα μαθαίνουμε και πατίνι!
Η βόλτα μας περνάει από τα θερμά λουτρά της πόλης, Berg Mineral Baths, που είναι πολύ γνωστά, άλλωστε η Στουτγκάρδη είναι μετά τη Βουδαπέστη, η δεύτερη πιο πλούσια πόλη της Ευρώπης, σε ιαματικές πηγές. Στα δημοτικά λουτρά, το Leuse, το Mineralbad Cannstatt και το Mineralbad Berg, μπορεί να δοκιμάσει κανείς, τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.
Από κει παίρνουμε το τραμ και πάμε στην πλατεία Santiago de Chile Place, για να έχουμε μια πανοραμική θέα της πόλης. Αφού χαζέψουμε λίγο γύρω από την πλατεία, χρησιμοποιούμε το Zacke (οδοντωτό τραμ) για να πάμε στον πύργο της τηλεόρασης Fernsehturm Stuttgart. Είναι πολύ επιβλητικός με ύψος 216,61 μέτρα και καθώς ήταν ο πρώτος πύργος τηλεπικοινωνιών στον κόσμο, που κατασκευάστηκε από οπλισμένο σκυρόδεμα (1954), αποτελεί πρωτότυπο για πολλούς τέτοιους πύργους παγκοσμίως.
Η πλατεία με το περίεργο (για γερμανική πόλη) όνομα και την πανοραμική θέα στην πόλη!
Ο πρωτότυπος σταθμός, που οδηγεί στον πύργο της τηλεόρασης, ο δρόμος που διασχίζουμε για να φτάσουμε εκεί και ο επιβλητικός πύργος!
Το βράδυ μας κλείνει με ένα ποτήρι τοπικό κρασί Trollinger, σ ένα χαριτωμένο wine bar.
Η τελευταία μας μέρα στην πόλη, περιλαμβάνει βόλτα στο μουσείο της Mercedes Benz (Mercedes-Benz Museum). Η Στουτγάρδη είναι μια πόλη αυτοκινήτων. Το πρώτο βενζινοκίνητο αυτοκίνητο δημιουργήθηκε εδώ, το 1886 και η πόλη εξακολουθεί να φιλοξενεί δύο από τις μεγαλύτερες μάρκες αυτοκινήτων στον κόσμο, τη Mercedes και την Porsche. Και οι δύο έχουν ένα μουσείο αυτοκινήτων παγκόσμιας κλάσης στην πόλη.
Το μουσείο της Μερσεντές και ένα κατάστημα της Πόρσε, γιατί το δικό της μουσείο θα το επισκεφτούμε άλλη φορά!
Φτάσαμε στο μουσείο με τραίνο και λεωφορείο, σε περίπου 40 λεπτά. Το κτήριο όπου στεγάζεται, είναι μοντέρνο και επιβλητικό και έχει τεράστιο εξωτερικό χώρο, όπου μπορεί κανείς να χαλαρώσει και να ξεκουραστεί στις γνωστές ξαπλώστρες. Η αρχιτεκτονική του εσωτερικά είναι μοναδική, με τρεις επικαλυπτόμενους κύκλους, με τριγωνικό αίθριο στο κέντρο, που έχουν τη μορφή ενός κινητήρα Wankel.
Το μουσείο είναι εξαιρετικό, με όλη την ιστορία της Μercedes Benz να ξεδιπλώνεται μέσα από φωτογραφίες, δημοσιεύματα και βραβεία, αλλά και πρωτότυπα μοντέλα, κινητήρες, εξαρτήματα και αξεσουάρ προηγούμενων εποχών.
Ξεκινώντας από ψηλά, στο επίπεδο 8, όπου ανεβήκαμε με ένα ασανσέρ, φουτουριστικό, της δεκαετίας του ’50 και κατεβαίνοντας κυκλικά, είδαμε και θαυμάσαμε τα επιτεύγματα του ανθρώπου, διαχρονικά στην αυτοκίνηση. Στο επίπεδο 2 είναι σε παράταξη τα ασημένια βέλη που κέρδισαν πρωταθλήματα. Το μουσείο διαθέτει περισσότερα από 160 αυτοκίνητα από την εφεύρεση του αυτοκινήτου, μέχρι το πιο περίεργο νέο σχέδιο. Το εισιτήριο των 12 ευρώ, περιελάμβανε ακουστική περιήγηση, στα αγγλικά.
Μετά από ένα καφεδάκι, που ήπιαμε με παρέα μια φίλη Ελληνίδα, δεύτερης γενιάς στη Γερμανία, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, μόνο όμως, για να συναντηθούμε με το γιο μας και να συνεχίσουμε την περιήγηση. Επί τη ευκαιρία, δοκιμάσαμε και το Laugenbrezel (είδος κουλουριού) με βούτυρο, που είναι πολύ διαδεδομένο στην περιοχή.
Και οι τρεις μαζί, παίρνουμε το τραίνο για το Παλάτι του Λούντβιγκσμπουργκ (Residenzschloss Ludwigsburg), ένα ιστορικό κτίριο, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του Λούντβιγκσμπουργκ, 12 χιλιόμετρα βόρεια από το κέντρο της Στουτγάρδης. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα μπαρόκ παλάτια της Γερμανίας και διαθέτει έναν μεγάλο κήπο αυτού του στιλ. Αξιοθαύμαστος είναι και ο κήπος των παραμυθιών, κατάλληλος για μικρά παιδιά.
Εκτός από το παλάτι όμως, που όταν φτάσαμε ήταν κλειστό και έτσι το θαυμάσαμε μόνο απ έξω, όλη η περιοχή, είναι πολύ όμορφη. Η κεντρική της πλατεία με το συντριβάνι, οι πεζόδρομοι και το τεράστιο πάρκο, απέναντι από το παλάτι, κάνουν τη βόλτα μας πολύ απολαυστική.
Το Λούντβιγκσμπουργκ είναι ένα πολύ όμορφο προάστιο!
Ένα τελευταίο γεύμα, όλοι μαζί, με παραδοσιακό γερμανικό φαγητό και ολοκληρώνεται το ταξίδι μας στην πόλη της Στουτγκάρδης, που μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Το επόμενο πρωί αναχωρούμε για Ελλάδα.
Απ αυτά που μας έκαναν εντύπωση, ήταν η ένδειξη στους σταθμούς, για το σε ποιο σημείο του σταθμού, θα σταθεί το τραίνο, καθώς και η ειδική σκάλα με ράμπα στο πλάι, για να κατεβάζεις το ποδήλατό σου!
