Πολωνία α’ (Κρακοβία)

Μάιος 2022

Ξεκινήσαμε για την Πολωνία αμέσως μετά το Πάσχα και με 2 χρόνια καθυστέρηση, αφού αυτό το ταξίδι επρόκειτο να το κάνουμε με φίλους, το 2020, αλλά μας πρόλαβε η πανδημία. Πρώτος μας προορισμός ήταν η Κρακοβία. Είχαμε ακούσει ότι είναι μια πολύ όμορφη πόλη και σε μικρή απόσταση από το Άουσβιτς και τα αλατωρυχεία, που θέλαμε επίσης να επισκεφτούμε, οπότε προσγειωθήκαμε στο John Paul II Kraków-Balice International Airport στις 2 το μεσημέρι και 40 λεπτά αργότερα, με το λεωφορείο 300, το οποίο διέσχιζε ένα τεράστιο πάρκο και το τραμ 52, βρεθήκαμε στο Globus Hotel, όπου θα μέναμε. Το εισιτήριο για τα μέσα, διάρκειας 60 λεπτών κόστισε 1.30 το ένα (μηχάνημα έκδοσης εισιτηρίων υπάρχει και μέσα στα λεωφορεία και τραμ και παίρνει και πιστωτική κάρτα) και το ξενοδοχείο περίπου 44 ευρώ τη βραδιά με πρωινό.

Το ξενοδοχείο μας ενθουσίασε, καθώς ήταν πολύ χαριτωμένο, καλοφτιαγμένο, καινούριο και βρισκόταν σε ιδανικό σημείο, ακριβώς ανάμεσα στην παλιά πόλη της Κρακοβίας και την Εβραϊκή Συνοικία.

Φυσικά, αφήσαμε τα πράγματά μας και βγήκαμε αμέσως, για να γνωρίσουμε την πόλη.

Το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε και μας εντυπωσίασε, ήταν ένα γκρουπ μικρών μαθητών, που είχε βγει για κάποια εκπαιδευτική επίσκεψη. Ήταν όλα στοιχισμένα και περπατούσαν χέρι χέρι, με τη συνοδεία των δασκάλων τους, φορώντας φωσφορίζοντα γιλέκα! Γενικά μας έκανε εντύπωση, ότι όλες οι σχολικές εκδρομές που συναντήσαμε, κινούνταν με τα ΜΜΜ και όχι με πούλμαν.

Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από την Εβραϊκή Συνοικία (Kazimierz) και μάλιστα από το Νέο Εβραϊκό Κοιμητήριο, που θα έκλεινε σύντομα. Η εικόνα προκαλούσε συγκίνηση, καθώς οι πλάκες του παλιού νεκροταφείου, βρίσκονταν τοποθετημένες πολύ κοντά η μία στην άλλη και ήταν περικυκλωμένες ή και καλυμμένες με ένα φυσικό πράσινο χαλί. Είναι οι πλάκες, που κυριολεκτικά ξερίζωσαν οι Ναζί, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν κάθε ίχνος της Εβραϊκής Κοινότητας. Στην είσοδο υπάρχει μνημείο για τους ανθρώπους που χάθηκαν στον Β΄ΠΠ.

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στην περιοχή, που θεωρείται από τις πιο ζωντανές και cool της πόλης, καθώς είναι γεμάτη μπαράκια, εστιατόρια, καφέ και υπαίθριες καντίνες και συγκεντρώνει τόσο τους ντόπιους, όσο και τους επισκέπτες. Ποιος μπορεί να φανταστεί πια, ότι εδώ ζούσαν κάποτε χιλιάδες Εβραίοι, πριν οδηγηθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και από κει στο θάνατο.

Προχωρήσαμε προς την Παλιά Συναγωγή (Stara Synagoga) και το Εβραϊκό Μουσείο της Γαλικίας (Żydowskie Muzeum Galicja). Πρόκειται για την παλαιότερη συναγωγή στην Ευρώπη (χτίστηκε τον 15ο αι.) και μία από τις 2 γοτθικές συναγωγές που έχουν απομείνει στον κόσμο. Καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου και χρησιμοποιήθηκε ως βάση τους. Το 1943, 30 πολωνοί όμηροι εκτελέστηκαν στον τοίχο της. Η παλαιά Συναγωγή ανακαινίστηκε από το 1956 έως το 1959 και σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

Αφού περάσαμε λίγη ώρα εκεί, λόγω μιας ξαφνικής βροχής, που μας εγκλώβισε σε ένα υπόστεγο, περπατήσαμε στα στενά της πόλης και είδαμε πολύ όμορφα μαγαζιά σε αυλές, γκράφιτι και καντίνες, φτάσαμε στην εκκλησία του Σώματος του Χριστού (Święte Bożego Ciała), μία εντυπωσιάκη εκκλησία, μέσα και έξω. Ναός του 14ου αι. σε γοτθικό στυλ με μπαρόκ εσωτερική διακόσμηση, περιλαμβάνει πολλά παρεκκλήσια και μοναστήρι.

Καθώς περπατούσαμε στα δρομάκια της πόλης, βρεθήκαμε στο νο.17 της οδού Meiselsa, όπου έχει γυριστεί η ταινία “Η λίστα του Σίντλερ” και είδαμε από κοντά τη σκάλα, που κρυβόταν η κοπέλα. Στην περιοχή αυτή έχει γυριστεί μεγάλο μέρος της συγκεκριμένης ταινίας. Στο ίδιο στενό βρίσκεται και ένα πολύ όμορφο μαγαζί για καφέ ή μπύρα, το Mleczarnia, το οποίο δυστυχώς, επειδή είναι υπαίθριο και η μέρα ήταν βροχερή, ήταν κλειστό.

Ήταν όμως ώρα για φαγητό και αφού εξερευνήσαμε λίγο τριγύρω από την νέα Συναγωγή και είδαμε τα παλιά μαγαζιά των Εβραίων που ζούσαν εδώ και διατηρούνται αναλλοίωτα, καταλήξαμε σε ένα self service μαγειρείο, θα το έλεγα, με πολύ οικονομικό φαγητό και χαριτωμένη διακόσμηση, το Polakowski. Δοκιμάσαμε την ντόπια σούπα zurek (με λουκάνικα, μπέηκον και ένα ολόκληρο βραστό αυγό), pierogi (ντόπια ζυμαρικά με γέμιση, εμείς προτιμήσαμε με σπανάκι και τυρί, αυτή τη φορά) και σνίτσελ και φυσικά ντόπιες μπύρες και πληρώσαμε 15.95.

Περάσαμε το Βιστούλα και θαυμάσαμε τον δρόμο περιπάτου και ποδηλάτων που έχει φτιαχτεί στις όχθες του, με γκαζόν και λουλούδια, για να μπορεί ο κόσμος να απολαμβάνει τη βόλτα του δίπλα στο ποτάμι και προχωρήσαμε προς το εργοστάσιο του Σίντλερ και το μουσείο σύγχρονης τέχνης.

Στο δρόμο μας συναντήσαμε την Πλατεία Ηρώων του Γκέτο (Plac Bohaterov Getta) με την καλλιτεχνική εγκατάσταση “Καρέκλες”, που συμβολίζει το κενό των Εβραίων που χάθηκαν από τους Ναζί. Κάθε καρέκλα αντιπροσωπεύει 1000 Εβραίους, που περίμεναν στο σημείο αυτό, για να γίνει ο διαχωρισμός τους και να φύγουν με τα τραίνα, προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Συνολικά είναι 33 καρέκλες!

Εδώ βρίσκεται και το Μουσείου του Φαρμακείου (Muzeum Krakowa – Apteka pod Orłem), ένα παλαιό εβραϊκό φαρμακείο, άριστα συντηρημένο, που λειτουργεί διαδραστικά. Μπορείς να ανοίξεις συρτάρια, να πιάσεις φωτογραφίες και να διαβάσεις τις ιστορίες των ατόμων που απεικονίζονται σε αυτές καθώς και αποσπάσματα ημερολόγιων ανθρώπων που έζησαν στην περιοχή όταν ήταν γκέτο.

Παρακάτω βρίσκουμε μια αναμνηστική πλάκα, για το Εβραϊκό Ορφανοτροφείο, που φιλοξενούσε 200 παιδιά και το 1942 καταστράφηκε από τους Ναζί, στέλνοντας τα παιδιά και τους φροντιστές τους σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης (τα παιδιά κάτω των τριών ετών, εκτελέστηκαν επί τόπου).

Και φυσικά ένα κομμάτι του τείχους του Γκέτο (12 μέτρα), που φτιάχτηκε το 1941 για να περιορίσει τους Εβραίους, που είχαν παραμείνει στην Κρακοβία, στην περιοχή Podgórze, ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τους υπόλοιπους κατοίκους. Το Γκέτο λειτούργησε μέχρι το 1943, οπότε και όλοι οι εναπομείναντες Εβραίοι, μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το εργοστάσιο εμαγιέ σκευών του Σίντλερ, έγινε γνωστό από την ταινία του Σ. Σπίλμπεργκ. Ήταν ο τόπος σωτηρίας για πάνω από 2.500 Εβραίους της Κρακοβίας και φυσικά ο ιδιοκτήτης του θεωρείται ήρωας. Τώρα πια λειτουργεί ως μουσείο για τον πόλεμο και την ιστορία των Εβραίων της πόλης. Έξω από την επιβλητική του πύλη, υπάρχουν οι φωτογραφίες των Εβραίων, που σώθηκαν, χάρη στον Σίντλερ. Το εισιτήριο κοστίζει 5 ευρώ περίπου.

Η αναμνηστική πλακέτα, που βρίσκεται στην είσοδο και κάποιες από τις φωτογραφίες των διασωθέντων!

Δίπλα βρίσκεται το μουσείο σύγχρονης τέχνης MOCAK (Museum of Contemporary Art in Krakow), το οποίο στην είσοδό του έχει και ένα παλιό λεωφορείο με κάποια εγκατάσταση καλλιτεχνική. Δυστυχώς όταν πήγαμε ήταν κλειστό και δεν μπορέσαμε να το επισκεφτούμε εσωτερικά.

Καθώς η περιήγησή μας συνεχίζεται βλέπουμε, υπέροχες λεπτομέρειες της πόλης, που μας ενθουσιάζουν. Είναι μια πόλη προσεγμένη, φιλική για τον άνθρωπο και πολύ καλλιτεχνική.

Υπέροχες λεπτομέρειες μιας πολύ καλλιτεχνικής πόλης!

Στο δρόμο της επιστροφής περνάμε από τη πεζογέφυρα Μπέρνατεκ (Kladka Ojca Bernatka), με την εγκατάσταση “Ακροβάτες” του Πολωνού καλλιτέχνη Jerzy Kędziora, που μοιάζουν σαν αληθινοί. Πραγματικά ιδιαίτερο!

Η πλατεία Plac Nowy, είναι το σημείο συνάντησης της περιοχής, ειδικά το βράδυ, γιατί εδώ υπάρχουν αρκετά μπαρ και φυσικά οι μόνιμες καντίνες φαγητού, όπου θα βρείτε το καλύτερο street food, το παραδοσιακό zapiekanki, που αποτελείται από ένα τεράστιο κομμάτι ψωμιού, με διάφορα υλικά επιλογής σας, ψημένο στο φούρνο. Στο Zapiekanki Krolewskie, σας το προσφέρουν με μια χάρτινη σαλιάρα, για ευνόητους λόγους!

Το ζαπιεκάνκι μας ενθουσίασε!

Απέναντι ακριβώς είναι και ένα τέλειο μπαρ, το Alchemia, όπου ήπιαμε τοπικές μπύρες σε πολύ καλές τιμές, άλλο βράδυ όμως. Είναι ένας κάπως underground χώρος, πολύ ατμοσφαιρικός και ιδιαίτερος, με γκράφιτι και φώτα νέον, που ξεδιπλώνεται από δωμάτιο σε δωμάτιο και μαζεύει πολύ κόσμο. Το πρωί λειτουργεί σε ένα διπλανό χώρο και σαν καφετέρια!

Από εκεί παίρνουμε το δρόμο για την Παλιά Πόλη (Stare Miasto), που οριοθετείται από το Planty Park, ένα υπέροχο κυκλικό πάρκο που την περιβάλλει και χρησιμοποιούνταν παλαιότερα ως συμπλήρωμα στα παλιά τείχη της πόλης και την τάφρο.

Η παλιά πόλη σε κάνει να νοιώθεις σαν να ζεις πραγματικά σε ένα παραμύθι! Όμορφα αρτ νουβό και μπαρόκ κτήρια καλοδιατηρημένα, υπέροχα χρώματα και αντιθέσεις, ένα καταπληκτικό σύμπλεγμα κτιρίων, έργων τέχνης και μνημείων.

Ξεκινώντας από την Πλατεία της Κεντρικής Αγοράς (Rynek Glowny), βλέπουμε τον πύργο του Δημαρχείου (Wieża ratuszowa), ένα μεσαιωνικό και επιβλητικό κτίσμα του 14ου αι. που προσφέρει καταπληκτική θέα της πόλης, αν ανέβεις στην κορυφή του και αποτελεί μέρος του ευρύτερου κτηρίου, το οποίο κατεδαφίστηκε το 1820, στα πλαίσια του σχεδίου διεύρυνσης της πλατείας. Έχει ύψος 70 μ. και μια κλίση 55 εκ. από μια καταιγίδα του 1703. Το ρολόι που έχει στην κορυφή του ελέγχεται από ραδιοκύματα, που λαμβάνουν τα σήματα από τον πομπό του Μάινφλινγκεν (το Mainflingen είναι χωριό στη Γερμανία γνωστό για τον πομπό του σήματος χρόνου, DCF77, ο οποίος ελέγχει σχεδόν όλα τα ρολόγια ραδιοφώνου στη Δυτική Ευρώπη). Σε περίπτωση διακοπής ρεύματος, το ρολόι σταματά και επανέρχεται αυτόματα στη σωστή ώρα όταν η τροφοδοσία επανέλθει.

Στην πλατεία δεσπόζει η Βασιλική της Αγίας Μαρίας (Kościół Mariacki) με τους δύο ανόμοιους πύργους, ύψους 80 μ. Είναι γοτθικού ρυθμού του 1347 και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του που αναπαριστά την Κοίμηση της Θεοτόκου είναι εντυπωσιακό. Είναι πεντάπτυχο και έχει 11 μέτρα πλάτος και 13 ύψος.

Η Βασιλική είναι άκρως εντυπωσιακή και επιβλητική!

Στο ακριβώς κάθε ώρας, από τη κορυφή του ψηλότερου από τα δύο κωδωνοστάσια ακούγεται ένα σήμα τρομπέτας, το οποίο αποκαλείται Hejnal Mariacki, που διακόπτεται απότομα, ώστε να τιμήσουν το διάσημο τρομπετίστα του 13ου αιώνα ο οποίος δέχθηκε βέλος στο λαιμό ενώ προειδοποιούσε τη πόλη για την επίθεση των Μογγόλων το 1241. Το σήμα αντηχεί σε όλη την Πολωνία και μεταδίδεται ζωντανά από τον εθνικό πολωνικό ραδιοφωνικό σταθμό κάθε μεσημέρι.

Απέναντι από την εκκλησία βρίσκεται η Κεντρική Αγορά (Sukiennice). To Cloth Hall (όπως είναι γνωστό στους επισκέπτες), ήταν αρχικά ένα κέντρο εμπορίου υφασμάτων, ενώ τώρα πια στο ισόγειο υπάρχει αγορά αναμνηστικών και τουριστικών ειδών, ενώ στον 1ο όροφο στεγάζεται ένα παράρτημα του Εθνικού Μουσείου και στο υπόγειο η έκθεση Rynek Underground.

Στην πλατεία βρίσκεται επίσης η μινιατούρα Εκκλησία του St Adalbert (επίσης γνώστη ως Wojciech ή Voitek) του 11ου αι.

Συντριβάνια, αγάλματα, μια παλιά αντλία νερού, που λειτουργεί ακόμα, καλλιτεχνήματα και μικρές λεπτομέρειες στους τοίχους των κτηρίων κάνει τη βόλτα μας στην πλατεία, συναρπαστική. Στο House of Beers ολοκληρώνουμε τη μέρα μας με τον καλύτερο τρόπο.

Οι λεπτομέρειες που αγαπάμε να παρατηρούμε και κάνουν την πόλη πιο ενδιαφέρουσα!

Την επόμενη μέρα, αφού διασχίσαμε ένα μεγάλο μέρος του κυκλικού πάρκου (Planty Park) και απολαύσαμε την ησυχία και τη γαλήνη του πράσινου, φτάσαμε στο Βασιλικό Κάστρο της Κρακοβίας, το Βάβελ (Zamek Królewski na Wawelu). Εκεί είδαμε και τα τουριστικά ταξί, κάτι αμαξάκια σαν αυτά του γκολφ, για 2-6 άτομα, καλυμμένα με διάφανο πλαστικό, για τις βροχερές μέρες, που με το ανάλογο αντίτιμο, σε πηγαίνουν στα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης και σου δίνουν χρόνο να τα επισκεφθείς ή να τα φωτογραφίσεις. Ήταν πολύ χαριτωμένα, λίγο ακριβά, αν και η προσφορά, όλο και κατέβαινε, όσο αρνούμασταν, αλλά είναι μια λύση, για όσους δεν αγαπούν το περπάτημα. Και είχε ξενάγηση, ηχογραφημένη, σε όλες τις γλώσσες και στα ελληνικά!

Έξω από το κάστρο υπάρχει το μνημείο του Κατύν (Katyn), για τη σφαγή στην ομώνυμη πόλη, χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών, αστυνομικών, διανοούμενων, πολιτικών κρατουμένων και αιχμαλώτων πολέμου, που διαπράχθηκε από τη μυστική αστυνομία, Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων (γνωστότερο από τα αρχικά NKVD) της Ε.Σ.Σ.Δ.

Το Βάβελ ήταν η επίσημη έδρα των Πολωνών μοναρχών, μέχρι το 1611, καθώς η Κρακοβία ήταν πρωτεύουσα της Πολωνίας, μέχρι το 1596. Ο καθεδρικός του Βάβελ ήταν ο τόπος στέψης των βασιλέων της Πολωνίας, καθώς και τόπος ταφής, με το ναό να αποτελεί το μαυσωλείο τους. Αργότερα, έγινε το εθνικό πάνθεον. Μετά τη δημιουργία της Δημοκρατίας της Πολωνίας το 1918, το Βάβελ ήταν η κατοικία του προέδρου της Πολωνίας και μουσείο. Με την εισβολή στην Πολωνία στην αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Κρακοβία έγινε η έδρα της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης και το Βάβελ η κατοικία του γενικού κυβερνήτη των Ναζί, αλλά τα περισσότερα πολύτιμα αντικείμενα του Βάβελ είχαν φυγαδευτεί. Μετά τη λήξη των εχθροπραξιών, το Βάβελ αποκαταστάθηκε και μετατράπηκε σε εθνικό μουσείο.

Η είσοδος στο κάστρο είναι δωρεάν, αλλά χρειάζεται εισιτήριο για τους διάφορους εκθεσιακούς χώρους και την Βασιλική των Αγίων Στάνισλας και Βένσενλας (Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie). Στην είσοδο υπάρχει και το άγαλμα του Πάπα Ιωάννη Πάυλου του ΙΙ.

Η επιβλητική είσοδος του κάστρου!

Ο ναός είναι επιβλητικός και το εσωτερικό του μεγαλειώδες. Περιέχει 18 παρεκκλήσια και στο δαιδαλώδες υπόγειο του υπάρχει μαυσωλείο με τις σαρκοφάγους των αγίων, βασιλιάδων, εθνικών ηρώων, ανθρώπων των γραμμάτων και τεχνών της χώρας. Εδώ ήταν αρχιεπίσκοπος και ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ, πριν τη στέψη του και οι Πολωνοί είναι πολύ περήφανοι γι αυτό.

Ο Καθεδρικός της Κρακοβίας είναι επιβλητικός!

 Ένα ιδιαίτερο σημείο επίσκεψης  είναι το καμπαναριό με τα ξύλινα σκαλοπάτια (με προσοχή, γιατί είναι στενά και αρκετά!) και την ογκώδη καμπάνα Sigismund, (βάρους 12,6 τόνων και διαμέτρου 2,5 μ.) η οποία κτυπά μόνο για γιορτάσει την μνήμη των πιο σπουδαίων γεγονότων της χώρας και της πόλης.

Το αριστούργημα όμως στον Καθεδρικό Ναό της Κρακοβίας είναι το “Παρεκκλήσιο του Σιγισμούνδου” (kaplica Zygmuntowska, 1519 – 1533), με τους χρυσούς τρούλους, το οποίο θεωρείται το πιο αξιόλογο αρχιτεκτόνημα σε ρυθμό ιταλικής αναγεννησιακής τέχνης σε ολόκληρη την Πολωνία, έργο του Ιταλού γλύπτη από την Τοσκάνη Μπαρτολομέο Μπερέτσι (Bartolommeo Berrecci).

Στον περίβολο του κάστρου υπάρχουν τα ερείπια δύο αρχαίων ναών, του Αγίου Γεωργίου (1243-1803) και Αγίου Μιχαήλ (1148-1803), που κατεδαφίστηκαν από τους Αυστριακούς και πλαισιώνονται πια από λουλούδια και δέντρα.

Το κάστρο ήταν η κατοικία του Βασιλιά από τον 13ο έως τον 17ο αι. και αποτελείται από πέντε τμήματα, τα ιδιαίτερα διαμερίσματα, το θησαυροφυλάκιο, το οπλοστάσιο, την αίθουσα των αντιπροσώπων και τις κρατικές αίθουσες, που για να τα επισκεφτεί κάποιος, θα πρέπει να πληρώσει ξεχωριστό εισιτήριο. Εντυπωσιακή είναι η εσωτερική τοξωτή αυλή με τις κιονοστοιχίες του 14ου αι. που την περιβάλλουν και θεωρείται αρχιτεκτονικό αριστούργημα!

Στον λόφο Wawel σύμφωνα με τους πολωνικούς θρύλους, ο πρώτος βασιλιάς, ο Κρακ, σκότωσε έναν φοβερό δράκο, χτίζοντας σε αυτό το σημείο το παλάτι του.  Έξω από το Βάβελ και δίπλα στον ποταμό, σήμερα υπάρχει ένα άγαλμα του δράκου (Smok Waweleski), που βγάζει φωτιά από το στόμα του, αν στείλετε sms στην ανάλογη εφαρμογή! Για να φτάσετε εκεί, μπορείτε να κατεβείτε τα 180 σκαλιά του κυκλικού πυργίσκου, που σας οδηγούν πρώτα στη σπηλιά που κοιμόταν ο δράκος και είναι εντυπωσιακή καθώς το φως κάνει παιχνίδια από τον έναν χώρο στον άλλο (αποτελείται από 3 χώρους). Το άγαλμα βρίσκεται στην όχθη του ποταμού!

Κατεβαίνοντας τον πύργο, που οδηγεί στη σπηλιά του δράκου!

Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο κυκλικό πάρκο και βλέπουμε το Παλάτι των Τεχνών και το Πανεπιστήμιο, πριν φτάσουμε στην Πύλη του St Florian (Brama Floriańska), ένα γοτθικό πύργο του 14ου αι., που αποτελεί μέρος του οχυρωματικού έργου της πόλης ενάντια στην τουρκική επίθεση.

Απέναντι από την Πύλη βρίσκεται το Μπάρμπικαν (Barbakan Krakowski), ένα από τα λίγα εναπομείναντα κομμάτια του σύνθετου δικτύου οχυρώσεων και αμυντικών τειχών της παλιάς πόλης, που σήμερα λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος και τουριστικό αξιοθέατο.

Ο δρόμος που συνδέει την Πύλη του St Florian με το κάστρο του Βάβελ, η Βασιλική Οδός ξεκινάει από την οδό Φλοριάνσκα (Ulica Floriańska). Δεξιά και αριστερά βλέπουμε σπίτια αναγεννησιακού, μπαρόκ, νεοκλασικού και γοτθικού στυλ με υπέροχα χρώματα, τα οποία στεγάζουν οικίες, καταστήματα, εστιατόρια και καφετέριες.

Φαγητό στο Pod Wawelen restauracja, που δεν μας ενθουσίασε ιδιαίτερα (ήταν μάλλον τουριστικό), παρόλο που είχε πολύ καλές κριτικές! Οι τιμές του όμως ήταν εξαιρετικές Για μία σούπα (κλασικά), δύο πιάτα παραδοσιακής κουζίνας (Bigos και Gulasz), σαλάτα και δυο μπύρες μισού λίτρου, πληρώσαμε 27,23.

Το εστιατόριο πολύ όμορφο, το φαγητό όμως δεν μας ενθουσίασε!

Η πλατεία Szczepański είναι επίσης ένα υπέροχο μέρος, ειδικά για τους λάτρεις της τέχνης καθώς εδώ βρίσκονται δύο μουσεία Πολωνικής Τέχνης.

Μετά όμως από τόση περιήγηση χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα. Και τι καλύτερο από έναν καφέ, παρέα με γάτες! Κι όμως υπάρχει καφετέρια, όπου πίνεις τον καφέ σου και γύρω σου τριγυρνάνε γάτες, που αν θέλουν μπορεί να καθίσουν δίπλα σου και να τις χαϊδέψεις όσο θέλουν! Στο Kocia Kawiarnia Kociarnia, μπορείτε να ζήσετε αυτή τη μοναδική εμπειρία. Και ο καφές είναι πολύ ωραίος!

Η περιπλάνησή μας στην πόλη μας γεμίζει όμορφες εικόνες και σιγά σιγά φτάνουμε στο Ναό των Αγίων Πέτρου και Παύλου (Kościół ŚŚ Piotra i Pawła), που είναι η πρώτη κατασκευή στην Κρακοβία που σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου σε μπαρόκ στυλ και ίσως το πρώτο μπαρόκ κτίριο στην σημερινή Πολωνία. Ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ είναι για να παρατηρήσουμε το ένα από τα τρία στον κόσμο εκκρεμή του Φουκώ. Δυστυχώς εκ των υστέρων μάθαμε, ότι εκτίθεται μόνο κάθε πρωί Πέμπτης, οπότε δεν είχαμε καμία ελπίδα. Ο ναός εσωτερικά είναι μάλλον λιτός, σε σχέση με ότι έχουμε δει ως τώρα, αλλά έχει κρύπτες με σαρκοφάγους και μνημεία μεγάλων καλλιτεχνών και επιστημόνων της χώρας. Στο χώρο της εκκλησίας γινόταν τα απογεύματα στις 6 μμ, ορατόριο εκκλησιαστικού οργάνου, αλλά δυστυχώς, εκείνη την ώρα ήμασταν πολύ μακριά και χάσαμε την ευκαιρία. Στην είσοδο του ναού υπάρχουν τα αγάλματα των 12 Αποστόλων.

Η δαιδαλώδης κρύπτη με τα καλλιτεχνήματα και το μαυσωλείο των καλλιτεχνών και επιστημόνων!

Και δίπλα του, ένας ακόμη εμβληματικός ναός, αυτός του Αγίου Ανδρέα ο οποίος είναι ένας ναός-φρούριο, ένας τύπος ναού που υπήρχε στην Ευρώπη το Μεσαίωνα και χρησίμευε ως γραμμή άμυνας, εκτός των άλλων.

Την επόμενη μέρα νοικιάσαμε αυτοκίνητο, για να επισκεφτούμε το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς – Μπιρκενάου και τα αλατωρυχεία και να ταξιδέψουμε στη Βαρσοβία. Αυτά θα τα πούμε σε άλλο άρθρο όμως.

Επιστρέφοντας με το αυτοκίνητο είχαμε την ευκαιρία να δούμε την εικόνα της σύγχρονης πόλης, που μας εντυπωσίασε με τα μοντέρνα και ψηλά της κτήρια, όπως και τα γνωστά σοβιετικού τύπου μπλοκς, βαμμένα σε διάφορα χαρούμενα χρώματα. Μεγάλοι χώροι πράσινου, φαρδιά πεζοδρόμια, πάρκα, ποδηλατόδρομοι και διαβάσεις παντού είναι τα χαρακτηριστικά της.

Περάσαμε από την πλατεία του Δημαρχείου , φάγαμε σε ένα εξαιρετικό παραδοσιακό εστιατόριο το Restauracja Polska, φαγητό της μαμάς (κυριολεκτικά), ήπιαμε τοπικό κρασί και πληρώσαμε 27,45. Είδαμε ξανά τις “Καρέκλες”, το Εθνογραφικό Μουσείο και καταλήξαμε στο Vodka Bar (γιατί το απαιτούσε η μέρα) και δοκιμάσαμε 6 διαφορετικά ήδη βότκας με 7 ευρώ (και τα 6 σφηνάκια)

Το Δημαρχείο και το Εθνογραφικό Μουσείο!

Το τέλειο εστιατόριο με το φαγητό της μαμάς!

Έξω από κάθε εκκλησία, υπήρχε και η μπρούτζινη μινιατούρα της!

Η πόλη της Κρακοβίας μας άφησε με υπέροχες αναμνήσεις και συναισθήματα. Αποτελεί ένα πραγματικό στολίδι και όχι τυχαία, συμπεριλαμβάνεται στον πρώτο κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της “UNESCO” από το 1978.