Την άλλη μέρα, το πρόγραμμα μας ήταν να επισκεφτούμε το κάστρο της Μεθώνης και μετά την Πύλο και το κάστρο της.
Η Μεθώνη είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Μεθώνη, και αποτελεί μια από τις πιο ιστορικές κωμοπόλεις της Πελοποννήσου. Εδώ βρίσκεται και το επιβλητικό Ενετικό κάστρο, ένα από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου, ονομαστό για την οχυρωματική του θέση στα χρόνια του Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας. Για το λόγο αυτό, πολλοί λαοί προσπάθησαν να το κατακτήσουν μέσα στους αιώνες, όπως Φράγκοι, Ενετοί και Οθωμανοί.
Το κάστρο είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Η είσοδός του, λίγο σε προϊδεάζει για αυτό που θα δεις μπαίνοντας. Αφού διασχίσεις τη γέφυρα με τις 14 καμάρες, της τεχνητής τάφρου, που προσπάθησαν να φτιάξουν, η οποία όμως δεν κατάφερε ποτέ να γεμίσει νερό από τη θάλασσα, περνάς την εντυπωσιακή πύλη και βρίσκεσαι σε έναν τεράστιο χώρο που μοιάζει περισσότερο με καστροπολιτεία, παρά με απλό κάστρο. Μέσα στα τείχη του κάστρου σημεία αναφοράς είναι η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, η ψηλή γρανιτένια στήλη γνωστή και ως στήλη του Μοροζίνι, τα εντοιχισμένα σκαλιστά ενετικά λιοντάρια και τα ερείπια των οθωμανικών λουτρών.
Εκείνο όμως που πραγματικά σε αφήνει άφωνο, είναι ο διάσημος οκταγωνικός πύργος στο νησάκι Μπούρτζι. Ενώνεται με το κάστρο μέσω μίας πέτρινης γέφυρας και η θέα από εκεί κόβει κυριολεκτικά την ανάσα.
Απέναντι από τη Μεθώνη βρίσκεται το θαυμάσιο σύμπλεγμα των Οινουσσών, που αποτελείται από τα γραφικά νησάκια Σαπιέντζα, Σχίζα και Αγία Μαρίνα.
Την πόλη δεν είχαμε χρόνο να τη γυρίσουμε, αλλά όσο είδαμε διασχίζοντάς τη με το αυτοκίνητο, μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο, ήταν οι ιβίσκοι-δέντρα, που ήταν φυτεμένοι στα πεζοδρόμια.
Τελευταία στάση η Πύλος. Χτισμένη στον όρμο του Ναυαρίνου, όπου έγινε και η ομώνυμη ναυμαχία το 1827, η Πύλος είναι πολύ όμορφη. Η παραλιακή της έχει πολύ όμορφα ταβερνάκια και καφετέριες με υπέροχη θέα στη θάλασσα και στο νησάκι της Σφακτηρίας, ενώ η κεντρική πλατεία, είναι επίσης μια πολύ καλή επιλογή για καφέ ή φαγητό κάτω από το μεγάλο πλάτανο, που προσφέρει τη δροσιά του. Εκεί φάγαμε κι εμείς, ωραιότατο ιταλικό.
Ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής (αν όχι το πιο σημαντικό, είναι το Νιόκαστρο, ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κάστρα στην Ελλάδα. Υπέροχο, με καταπληκτική θέα και με την εκκλησία του Σωτήρος, που αρχικά είχε κτιστεί για τζαμί και είναι η πιο λιτά διακοσμημένη εκκλησία που έχω δει στην Ελλάδα. Προσπαθήσαμε να περπατήσουμε γύρω γύρω, πάνω στα τείχη, αλλά δυστυχώς σε κάποιο σημείο είναι πεσμένα και αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε πάλι πίσω.
Εντός του κάστρου λειτουργούν το Αρχαιολογικό Μουσείο Πύλου και εκθέσεις της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Είναι όλα πολύ ενδιαφέροντα και τα εκθέματά τους, εντυπωσιακά. Αξίζει τον κόπο να τα επισκεφτεί κάποιος και έχει τη δυνατότητα με το ίδιο εισιτήριο.
Ο χώρος όμως προσφέρεται και για βόλτα, καθώς είναι πνιγμένος στο πράσινο.
Στην Πύλο επίσης αξίζει να δει κάποιος, το Αντωνοπούλειο Μουσείο με εκθέματα από διάφορες ιστορικές περιόδους και το σπίτι του Ολυμπιονίκη Κωστή Τσικλητήρα.
Εκτός όμως από τα αξιοθέατα η Πύλος έχει και πολύ όμορφη παραλία. Εμείς όμως αποφασίσαμε να κάνουμε το μπάνιο μας στην παραλία της Γιάλοβας και δεν το μετανιώσαμε. Αφού ξεκουραστήκαμε και δροσιστήκαμε, πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Η εκδρομή αυτή ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Οι περιοχές που επισκεφτήκαμε ήταν πανέμορφες και οι παραλίες υπέροχες. Ελπίζω να την επαναλάβουμε.