Ούγγρικη σούπα Γκούλας σε μαύρο ψωμί (τσέχικη παραλλαγή)

Μετά από απαίτηση χιλιάδων followers και ελλείψει ταξιδιωτικών άρθρων, για ευνόητους λόγους, ξεκινάμε μια σειρά άρθρων με τις συνταγές που φτιάξαμε κατά τη διάρκεια της καραντίνας και όχι μόνο, οι οποίες μας ενθουσίασαν (προσωπική άποψη, πάντα).

Κάποιες μπορείτε εύκολα να τις βρείτε στο ίντερνετ, αλλά να έχετε υπόψη σας, ότι σε όλες τις συνταγές, ακόμα και της ζαχαροπλαστικής, που οι σεφ λένε ότι η επιτυχία εξαρτάται από το πόσο πιστά θα ακολουθήσεις τις οδηγίες και ότι και το γραμμάριο παίζει ρόλο, εγώ βάζω την προσωπική μου πινελιά, είτε αντικαθιστώντας υλικά, με άλλα που έχω στην κουζίνα μου, είτε προσθέτοντας ή αφαιρώντας, ανάλογα με την προσωπική μου γεύση, ή ακόμα και συνδυάζοντας δύο διαφορετικές συνταγές, γιατί και οι δύο μου φαίνονται καλές αλλά ελλιπείς.
Κάποιες τις έχω βρει σε περιοδικά, πριν χρόνια και έκτοτε δεν βρήκα κάποια αντίστοιχη καλύτερη, κάποιες όμως είναι από το διαδίκτυο και πέτυχαν από την πρώτη φορά.

Οι σημερινές, είναι για σούπα γκούλας και μαύρο ψωμί. Οι συνταγές θα είναι δύο αυτή τη φορά, όχι γιατί βιαζόμαστε να τις βάλουμε όλες γρήγορα, ή γιατί είναι μικρές ή εύκολες, αλλά γιατί όπως θα διαπιστώσετε συνδυάζονται και όχι με τον τρόπο που φαντάζεστε.
Όσοι έχετε ταξιδέψει σε χώρες όπως η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Πολωνία κ.α θα έχετε ήδη καταλάβει. Οι υπόλοιποι θα δείτε στη συνέχεια.

Τη σούπα αυτή με το ψωμί ολικής, τα φάγαμε πρώτη φορά στην Πράγα και ενθουσιαστήκαμε. Είναι παραδοσιακό φαγητό της χώρας, αν και η καταγωγή του είναι από την Ουγγαρία. Το τρώγαμε σχεδόν κάθε μέρα σαν ένα από τα δύο πιάτα που παίρναμε και κάθε φορά μας ενθουσίαζε. Ειδικά ο συνδυασμός με το ψωμί και ο τρόπος που το σέρβιραν. Στην Τσεχία τρώγεται με τη συνοδεία μπύρας, λόγω της φημισμένης παραγωγής που έχουν και εμείς το προτιμούσαμε έτσι, γιατί σε κάθε εστιατόριο σχεδόν είχαν μπύρα δικής τους παραγωγής, οπότε δοκιμάζαμε κιόλας.

Ξεκινάμε λοιπόν με το ψωμί, γιατί καλό είναι να το φτιάξετε από το βράδυ, να το αφήσετε στο ψυγείο να ωριμάσει και να το ψήσετε την άλλη μέρα το πρωί.

Η συνταγή για το ψωμί είναι του Γιώργου Τσούλη, με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις.

Ψωμί ολικής άλεσης

ΥΛΙΚΑ

500 γρ. αλεύρι, ολικής και 100 γρ. σκληρό αλεύρι (Νο1)
11 γρ. μαγιά, ξερή
30 γρ. βρώμη, νιφάδες
480 ml νερό, χλιαρό
½ κ.γ. αλάτι
2 κ.γ. σιρόπι σφενδάμου, αλλά εμείς χρησιμοποιήσαμε πετιμέζι
1 κ.γ. ζάχαρη
Ηλιόσπορο, για το πασπάλισμα
Παπαρουνόσπορο, για το πασπάλισμα
Σουσάμι, για το πασπάλισμα
Μαραθόσπορο, για το πασπάλισμα

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ & ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα μπολ αδειάζουμε το νερό, τη μαγιά, τη ζάχαρη, ανακατεύουμε με ένα σύρμα χειρός και το αφήνουμε στην άκρη για 5 λεπτά, μέχρι να ενεργοποιηθεί η μαγιά.

Παράλληλα, στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε το αλεύρι, τη βρώμη, το αλάτι, το σιρόπι, το παραπάνω μείγμα μαγιάς και ανακατεύουμε σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα με το γάντζο μέχρι να σχηματιστεί ένα λείο ζυμάρι για περίπου 4 λεπτά. Αν θέλετε μπορείτε να βάλετε και λίγους σπόρους μέσα στη ζύμη, εμείς το δοκιμάσαμε και μας άρεσε πολύ.

Αμέσως μετά, μεταφέρουμε τη ζύμη σε ένα λαδωμένο μπολ, τυλίγουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε να φουσκώσει για 20 λεπτά. Ύστερα, αλευρώνουμε τον πάγκο εργασίας, αφήνουμε το ζυμάρι εκεί, το ζυμώνουμε ελαφρά με τα χέρια και το τοποθετούμε σε μία ορθογώνια φόρμα για κέικ διαστάσεων 30Χ15εκ., την οποία έχουμε λαδώσει, εμείς το χωρίζουμε σε δύο κομμάτια και το βάζουμε σε δυο πήλινα μπολ (αυτά από τα γιαούρτια), διαμέτρου 17 εκ. Έπειτα, πασπαλίζουμε τη ζύμη με νιφάδες βρώμης, παπαρουνόσπορο, ηλιόσπορο, την καλύπτουμε με μία ελαφρώς βρεγμένη πετσέτα και την αφήνουμε να φουσκώσει για 1 ώρα.

Μπορούμε να την καλύψουμε με μεμβράνη και να τη βάλουμε στο ψυγείο για όλο το βράδυ. Την επόμενη μέρα τη βγάζουμε από το ψυγείο και την αφήνουμε μια ώρα έξω πριν την ψήσουμε.
Στη συνέχεια, ραντίζουμε με λίγο νερό το ψωμί και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C στον αέρα για 40 λεπτά.

Μόλις είναι έτοιμο, αφαιρούμε από το φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς. Τέλος, το ξεφορμάρουμε, το τοποθετούμε πάνω σε μία σχάρα, και το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς.

Αφού φτιάξουμε και τη σούπα γκούλας θα σας πούμε πως τα σερβίρουμε μαζί!

Η συνταγή για τη σούπα είναι η παραδοσιακή της Τσεχίας, γιατί εμείς αυτή την εκδοχή δοκιμάσαμε και μας άρεσε. Πάντως και φίλοι μας που έφαγαν τη δική μας και που έχουν δοκιμάσει την ουγγρική συνταγή, είπαν ότι είναι σχεδόν ίδια.

Σούπα γκούλας

ΥΛΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΗΣ

650γρ μοσχάρι ποντίκι κομμένο σε μικρούς κύβους
150γρ μπέικον
2 πατάτες μέτριες
2 μικρά κρεμμύδια ή 1 μεγάλο
2-3 σκελίδες σκόρδο (ανάλογα τα γούστα)
2 καρότα
1 ντομάτα
1 μεγάλη πράσινη πιπεριά
1 γενναία κουταλιά της σούπας γλυκιά πάπρικα, κατά προτίμηση ουγγρική
1 κουταλάκι του γλυκού σπόρους κύμινο, εμείς χρησιμοποιήσαμε σε σκόνη
2 στρόγγυλα καρβέλια ψωμί μαύρο
1 μικρή καυτερή πιπεριά (προαιρετικά)

Το τρίτο καρότο της φωτογραφίας είναι για να τρώει ο/η μάγειρας/ισσα κατά την διάρκεια της παρασκευής


ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΝΤΑΓΗΣ

Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε λίγο βούτυρο και μόλις λιώσει ρίχνουμε ψιλοκομμένο το μπέικον και το αφήνουμε να αμολήσει το λίπος του και να γίνει ελαφρώς κριτσανιστό. Στη συνέχεια ρίχνουμε το κρέας σε μικρούς κύβους και σοτάρουμε μέχρι να αρχίσει να παίρνει χρώμα.

Ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο ψιλοκομμένα και φέρνουμε μερικές γύρες ακόμα.

Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, περιμένουμε 2 λεπτά και ρίχνουμε την πάπρικα και το κύμινο και ανακατεύουμε καλά. Αυτό το κάνουμε πρώτον γιατί δε θέλουμε να αρπάξει η πάπρικα που καίγεται εύκολα και δεύτερον γιατί η πάπρικα είναι διαλυτή στο λάδι και όχι στο νερό, για να μαθαίνετε και κάτι. Έτσι θέλουμε να διαλυθεί καλά πριν βάλουμε νερό για να δώσει τη μέγιστη γεύση στο γκούλας.

Στη συνέχεια ρίχνουμε περίπου 1 λίτρο νερό, αλατίζουμε και σιγοβράζουμε με κλειστό καπάκι για καμιά ώρα τουλάχιστον.

Κόβουμε σε κυβάκια το καρότο, τη ντομάτα, την πιπεριά και την πατάτα.

Σοτάρουμε σε ένα τηγάνι με λίγο ελαιόλαδο να πάρουν χρώμα και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα (αφού έχει σιγοβράσει για τουλάχιστον μια ώρα).

Μετά από κανένα 20λεπτο δοκιμάζουμε εάν έβρασαν τα λαχανικά και διορθώνουμε το αλάτι. Το πόσο ”σουποειδές” θα το κάνουμε είναι θέμα προσωπικού γούστου. Αν σας φαίνεται πολύ νερουλό, μη το παραβράσετε, γιατί στο σερβίρισμα θα καταλάβετε ότι κάνατε λάθος!Εμείς προσωπικά το προτιμούμε λίγο πιο πηχτό. Επίσης το φτιάχνουμε και σε καυτερή έκδοση, προσθέτοντας μια μικρή καυτερή πιπεριά…

Και τώρα ήρθε η ώρα για το σερβίρισμα και η αποκάλυψη για το πως συνδυάζετε με το ψωμί.

Κόβουμε το πάνω μέρος του ψωμιού και αδειάζουμε μεγάλο μέρος της ψίχας από το εσωτερικό του, τοποθετούμε τη σούπα μέσα και είναι έτοιμο!

Σερβίρεται με μια γενναία καράφα μπύρα pils (σπιτική κατά προτίμηση)!

Και λίγη ιστορία: το γκούλας είναι μια σούπα (υπάρχει όμως και σε μορφή κοκκινιστού) κρέατος, λαχανικών και καρυκευμάτων, κυρίως πάπρικας που όπως είπαμε κατάγεται από την Ουγγαρία και αποτελεί το εθνικό τους πιάτο, αλλά είναι πολύ διαδεδομένο στις χώρες τις Κεντρικής Ευρώπης. Η προέλευση του ανάγεται στον 9ο αιώνα, με το κρέας που έτρωγαν οι Ούγγροι βοσκοί. Εκείνη την εποχή, το κρέας ξεραινόταν με τη βοήθεια του ήλιου και φυλασσόταν σε τσάντες που φτιάχνονταν από στομάχια προβάτων και χρειαζόταν μόνο νερό για να γίνει γεύμα. Οι παλαιότερες εκδόσεις του γκούλας δεν περιλάμβαναν την πάπρικα, καθώς δεν είχε φτάσει ακόμα στην Ευρώπη, μέχρι τον 16ο αιώνα.

Καλή επιτυχία και καλή σας όρεξη!
(είναι πολύ συγκινητικό να γράφω αυτή τη φράση, γιατί την έγραφα όταν έστελνα κάποια συνταγή στο γιο μου που σπούδαζε στην Κέρκυρα!)

Σχολιάστε