13-14 Απριλίου 2023
Ξεκινήσαμε για το Άμστερνταμ, από το Λέιντεν της Ολλανδίας, νωρίς το απόγευμα, με το τραίνο (11,6 ευρώ το άτομο), διασχίζοντας τεράστιες εκτάσεις γεμάτες χρώματα από τις καλλιέργειες της τουλίπας. Στο δρόμο μας βρίσκεται το πάρκο Keukenhof, που περιλαμβάνει περίπου 7 εκατομμύρια λουλούδια σε μια έκταση 32 εκταρίων (εισιτήριο εισόδου 30 ευρώ)!
Μαγική εικόνα!
Μισή ώρα περίπου αργότερα, βγαίναμε από τον ιστορικό κεντρικό σταθμό του Άμστερνταμ (Amsterdam Centraal), που χτίστηκε 1881-1889, σε γοτθικό-αναγεννησιακό στυλ, αφού πρώτα εντυπωσιαστήκαμε από τον αυτόματο πωλητή μπέργκερ, αντικρίζοντας μία ζωηρή μεγαλούπολη!
Αφού περάσουμε το φαρδύ δρόμο, με τις αμέτρητες γραμμές τραμ, αντικρίζουμε τα κανάλια και τα πλοιάρια για τις κρουαζιέρες και τη συγκοινωνία. Απέναντί μας επιβλητική και μεγαλοπρεπής η Βασιλική του Αγίου Νικολάου (Basiliek van de Heilige Nicolaas). Χτίστηκε τον 19ο αι. σε νεογοτθικό, νεοαναγεννησιακό στυλ και είναι η κύρια Ρωμαιοκαθολική εκκλησία της πόλης.
Απολαμβάνουμε για λίγο τη θέα που απλώνεται μπροστά μας και κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο, που έχουμε κλείσει για ένα βράδυ με πρωινό (142 ευρώ με τους φόρους), για να αφήσουμε τα πράγματά μας και να αρχίσουμε την περιπλάνηση. Το δωμάτιο αποδείχτηκε κατώτερο των προσδοκιών μας, αν και ήταν αξιοπρεπές, πεντακάθαρο και πολύ κοντά στο σταθμό, αλλά και στο κέντρο της πόλης. Ο υπεύθυνος όμως, ήταν Έλληνας και είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε κάποια πράγματα για τη ζωή εκεί.
Αφήνουμε τα πράγματα και ξεκινάμε αμέσως την περιήγηση. Μπαίνοντας στον πρώτο πεζόδρομο, την Kalverstraat, συναντάμε ένα από τα πάρα πολλά καταστήματα τυριών της πόλης. Τα πιο δημοφιλή τυριά από την Ολλανδία είναι το Gouda και το Edam. Υπάρχουν όμως, πολλά άλλα είδη ολλανδικού τυριού , όπως τα Frizian, Limburger, Kernhem, Bluefort, Subenhara, Maasdam, Old Amsterdam, Old Alkmaar, κ.α.
Στα περισσότερα καταστήματα έχεις τη δυνατότητα να δοκιμάσεις σχεδόν όλες τις ποικιλίες. Κάποια, πουλάνε και διάφορα άλλα προϊόντα, που συνοδεύουν το κάθε τυρί, όπως μαρμελάδες, μουστάρδες, σάλτσες και κρασιά ή λικέρ. Περιττό να πω, ότι το Γκούντα που δοκιμάσαμε, δεν είχε ιδιαίτερη σχέση, με αυτά που αγοράζουμε στην Ελλάδα και είχε πολλές εναλλακτικές, με πάπρικα, με τσίλι, με πέστο κ.α.
Καταστήματα με άπειρα τυριά!
Τα καταστήματα είναι ακόμα ανοιχτά και πολύς κόσμος κυκλοφορεί και ψωνίζει σε μια πλούσια αγορά.
Τα βήματά μας μας φέρνουν στην πλατεία Dam τη διασημότερη πλατεία της πόλης. Όταν φτιάχτηκε τη χρησιμοποιούσαν ως φράγμα, εξ ου και το όνομα της. Φτιάχτηκε το 1270 και ένωνε τις δύο μεριές του ποταμού και γύρω της υπάρχουν πολλά εστιατόρια, καφέ, μπαρ και καταστήματα.
Από τα αξιοθέατα που ξεχωρίζουν στην πλατεία είναι αρχικά το Βασιλικό Παλάτι (Koninklijk Paleis Amsterdam). Κατασκευάστηκε μεταξύ 1648 και 1665 ως δημαρχείο. Υπήρξε το σημαντικότερο ιστορικό και πολιτιστικό κτήριο του Χρυσού Αιώνα και ανήκει στα 100 σημαντικότερα Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Άμστερνταμ. Το πιο εντυπωσιακό είναι, ότι το παλάτι είναι χτισμένο πάνω σε 13.659 πασσάλους!
Πίσω από το παλάτι βρίσκεται το Μάγκνα Πλάζα (Magna Plaza), κτήριο, που παλιότερα λειτουργούσε ως το Κεντρικό Ταχυδρομείο του Άμστερνταμ ενώ σήμερα αποτελεί εμπορικό κέντρο υψηλής αισθητικής.
Δίπλα βλέπουμε τη Νέα Εκκλησία (De Nieuwe Kerk), νεογοτθικού ρυθμού ναός, που κατασκευάστηκε στις αρχές του 15ου αι. Χρησιμοποιήθηκε ως χώρος κοσμικού τελετουργικού για τις βασιλικές στέψεις. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται πλέον ως εκκλησία, αλλά ως εκθεσιακός χώρος για σημαντικές εκθέσεις τέχνης.
Αυτό που μας εξέπληξε, γιατί δεν το γνωρίζαμε, είναι το μουσείο της Μαντάμ Τισό (Madame Tussauds Amsterdam), μουσείο κέρινων ομοιωμάτων, που υπάρχει στην πόλη και στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό κτήριο.
Ο λευκός οβελίσκος, ύψους 22 μέτρων, αποτελεί το Εθνικό Μνημείο (Nationaal Monument). Σχεδιάστηκε και ανεγέρθηκε το 1956 για τη μνήμη των θυμάτων του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Φόρος τιμής στους πεσόντες για την ελευθερία της χώρας, με ιδιαίτερο συμβολισμό στη δομή του.
Καθώς βολτάρουμε στην πλατεία, έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και ένα καλλιτεχνικό δρώμενο, με παραδοσιακούς χορούς της περιοχής.
Συνεχίζουμε τη βόλτα μας και απολαμβάνουμε τους φαρδείς δρόμους, τα άνετα πεζοδρόμια, τις διαβάσεις, όπου όλα τα αυτοκίνητα ακινητοποιούνται, στη θέα και μόνο του πεζού, που θα διασχίσει το δρόμο. Παρόλο που οι δρόμοι είναι άνετοι, τα αυτοκίνητα που κινούνται είναι σχετικά λίγα, αλλά τα ποδήλατα είναι άπειρα.
Διάβασα κάπου και συμφωνώ απόλυτα, ότι είναι η πόλη, όπου το «η ζωή ποδήλατο» έχει θετική έννοια! Το ποδηλατοδρομικό δίκτυο είναι ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης και μπορεί κάποιος με ασφάλεια να ανακαλύψει την πόλη με ένα ποδήλατό! Και για το μόνο που πρέπει να ανησυχεί ο ποδηλάτης, είναι οι πεζοί τουρίστες που δεν έχουν συνηθίσει να έχουν στη χώρα τους ποδηλατοδρόμους, καλή ώρα σαν κι εμάς και χαζεύουμε. Η αγάπη των Ολλανδών για τα ποδήλατα είναι γνωστή. Υπάρχουν εδώ περίπου 1.000.000 ποδήλατα, όσα και οι κάτοικοι!
Ποδήλατα για κάθε χρήση και ανάγκη, αλλά και σαν καλλιτεχνήματα!
Περνώντας τις γέφυρες απολαμβάνουμε τις τουλίπες, που βρίσκονται παντού γύρω μας, σε κάθε παρτέρι και σε κάθε γλάστρα, δημόσια ή ιδιωτική. Έτσι φτάνουμε στο μουσείο της Άννας Φρανκ (Anne Frankhuis). Το σπίτι, όπου την περίοδο της γερμανικής κατοχής και των ναζιστικών διώξεων των Εβραίων κατοίκων της Ολλανδίας, κρυβόταν μαζί με την οικογένειά της και άλλους Εβραίους κατοίκους, για περίπου δύο χρόνια και ένα μήνα, μέχρι την ανακάλυψη των καταφευγόντων και την αποστολή τους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκεί έγραψε το ημερολόγιό της, που διασώθηκε με τον τίτλο “Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ”.
Το μουσείο ιδρύθηκε το 1960 και περιέχει μία βιογραφική έκθεση με την ζωή της οικογένειας της Άννας Φρανκ και της εμπόλεμης περιόδου που έζησε. Παράλληλα λειτουργεί εκθεσιακός χώρος όπου επισημαίνονται οι μορφές διώξεων και διακρίσεων που συναντώνται στην κοινωνία. Το καταφύγιο (Achterhuis), όπου κρυβόταν η ίδια συγγραφέας του ημερολογίου, η οικογένειά της και τα τέσσερα φιλικά πρόσωπα, βρίσκονταν στο πίσω μέρος του σπιτιού, πίσω από μια περιστρεφόμενη βιβλιοθήκη.
Άννα Φρανκ!
Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στη συνοικία των Εννέα Δρόμων (De Negen Straatjes). Είναι μία γειτονιά που θυμίζει στενό λαβύρινθο, γεμάτη γραφικότητα και αμέτρητα ανεξάρτητα, μικρά μαγαζάκια που προάγουν τη μοναδικότητα του ολλανδικού στυλ.
Εικόνες μια πόλης, φιλικής προς τον άνθρωπο!
Από εκεί και πέρα οι εικόνες των καναλιών και των ποδηλάτων γεμίζουν τη ματιά μας. Στην πλατεία Johnny Jordaan Plein, ξεκουραζόμαστε λίγο και “συνομιλούμε” με τα μπρούτζινα αγάλματα γνωστών Ολλανδών δημιουργών, που είναι πολύ διαδεδομένα στην περιοχή. Η περιοχή Γιορντάαν (Jordaan) είναι άλλωστε μία από τις πιο γοητευτικές και artistic περιοχές του Άμστερτναμ.
Περνάμε από την παλιά Λουθηριανή Εκκλησία (Oude Lutherse Kerk), μια λουθηρανική εκκλησία του 1681.
Η παλιά λουθηριανή εκκλησία και η γέφυρα, που έχει το όνομά της!
Από εκεί φτάνουμε στην Αγορά Λουλουδιών (Bloemenmarkt). Από το 1862, η περίφημη αγορά λουλουδιών, είναι το αγαπημένο μέρος για τους κατοίκους της πόλης, για να αγοράσουν φυτά και λουλούδια. Δεν υπάρχουν μόνο ανθοδέσμες, πολύχρωμα λουλούδια και καλλιεργημένα λαχανικά, αλλά και σπόροι και βολβοί για να φυτέψουμε μόνοι μας. Στις μέρες μας, δεν είναι μόνο μια απλή αγορά λουλουδιών, αλλά και ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο. Αρχικά λειτούργησε στο Sint-Luciënwal. Ωστόσο, 21 χρόνια αργότερα, μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση, στην όχθη του καναλιού Σίνγκελ.
Σημειωτέον, ότι αυτό το όμορφο μέρος έχει χτιστεί πάνω σε αγκυροβολημένες φορτηγίδες που στέκονται κατά μήκος του καναλιού. Παρ ‘όλα αυτά, σήμερα, σχεδόν δεν γίνεται αντιληπτό, ότι πρόκειται για πλωτή αγορά. Αυτό συμβαίνει γιατί τόσο οι φορτηγίδες όσο και οι πλατφόρμες προσκολλώνται όλο και περισσότερο στην άκρη του καναλιού. Η βόλτα μας στην αγορά γίνεται βιαστικά, γιατί είναι πια αργά το απόγευμα και τα 15 ανθοπωλεία, που υπάρχουν πια, κλείνουν σιγά σιγά. Προλαβαίνουμε βέβαια να αγοράσουμε βολβούς, τουλίπας φυσικά, τι άλλο; Το επόμενο πρωί, όμως θα την απολαύσουμε ξανά και με ησυχία.
Λουλουδάτη και μυρωδάτη αγορά!
Επόμενη στάση η πλατεία Ρέμπραντ (Rembrandtplein), με το άγαλμα του διάσημου ζωγράφου να μεσουρανεί και δεκάδες εστιατόρια και καφέ να την περιτριγυρίζουν. Εδώ θα καθίσουμε κι εμείς για φαγητό, σε ένα Αργεντίνικο! εστιατόριο. Η Αργεντίνικη, όπως και η Ιταλική κουζίνα, είναι πολύ διαδεδομένες στο Άμστερνταμ. Για ένα πιάτο pork ribs (χοιρινά παϊδάκια ψητά με επικάλυψη πικάντικης σάλτσας ντομάτας), μάλλον για δύο άτομα, γιατί ήταν ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα, μια σαλάτα του Καίσαρα και δυο μπύρες, δώσαμε 57 ευρώ.
Η πλατεία, αφιερωμένη στο μεγάλο ζωγράφο Ρέμπραντ!
Συνεχίζουμε την περιπλάνηση και συναντάμε το Munttoren ή Munt ένα πύργο ρολογιού, στην πολυσύχναστη πλατεία Muntplein. Χτίστηκε το 1480-1487, ως μέρος των τειχών της πόλης και έχει πάρει το όνομά του, από το νομισματοκοπείο του 17ου αι. που υπάρχει πίσω του. Το ρολόι χτυπά κάθε τέταρτο της ώρας!
Ο εντυπωσιακός πύργος ρολογιού!
Προχωρώντας βλέπουμε την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία De Krijtberg – Sint Franciscus Xaveriuskerk, σε νεογοτθικό ρυθμό, του 19ου αι.
Είναι όμως ώρα για λίγη ξεκούραση, οπότε καθόμαστε στο Café De Koningshut, ένα ωραιότατο καφέ-μπαρ, με υπέροχη διακόσμηση και πολύ ευγενικό σέρβις.
Αφού πάρουμε δυνάμεις και απολαύσουμε τις μπύρες μας, απολαμβάνουμε τη βόλτα μας στους δρόμους της πόλης. Εντυπωσιακές βιτρίνες, έργα τέχνης, γκράφιτι στους τοίχους, αλλά και koffee shops. Εδώ μπορεί κανείς να δοκιμάσει ινδική κάνναβη, που είναι αποποινικοποιημένη στη χώρα, μόνο όμως στα συγκεκριμένα καταστήματα. Στο Άμστερνταμ υπάρχουν πάνω από 200 koffeeshops, και καταστήματα με μαγικά μανιτάρια, που έχουν παρόμοια επίδραση.
Τέχνη, γκράφιτι και μανιτάρια μαγικά!
Φτάνει η ώρα όμως, για ένα γλυκάκι και δοκιμάζουμε το παραδοσιακό γλυκό Poffertjes στο Rene’s Croissanterie. Πρόκειται για μικρά pancakes, σε ιδανικό μέγεθος για το στόμα (μπουκίτσες), αφράτα, που σερβίρονται με ένα κομμάτι βούτυρο και άχνη ζάχαρη ή σοκολάτα. Προτιμήσαμε με σοκολάτα.
Τελευταία επίσκεψη, πριν πάρουμε το δρόμο για το ξενοδοχείο, η Red Light District, ή De Wallen, όπως λέγεται στα ολλανδικά. Ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη στο Άμστερνταμ και σίγουρα από τα πιο πολυσυζητημένα. Μια γειτονιά που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και συνάμα στο πιο παλιό κομμάτι της. Η ιστορία της περιοχής ξεκινάει περίπου τον 16ο αιώνα, ίσως και νωρίτερα, όταν οι Προτεστάντες, άρχισαν να ανατρέπουν την Καθολική κυβέρνηση. Τότε άρχισε το μέρος αυτό, να παίρνει μια διαφορετική μορφή. Δημιουργώντας ένα σημείο ψυχαγωγίας για τους ναυτικούς που περνούσαν από εκεί, σε μια εποχή που το λιμάνι του Άμστερνταμ ήταν υψίστης σημασίας για τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Από πολύ νωρίς, λοιπόν, ξεκίνησαν να καταφθάνουν εκεί γυναίκες προκειμένου να προσφέρουν σεξουαλικές υπηρεσίες, σαν μια επαγγελματική διέξοδο, εκμεταλλευόμενες την έντονη παρουσία περαστικών από το λιμάνι.
Φωτογραφίες, από το μόνο σημείο, που επιτρέπεται να φωτογραφίσεις!
Αρχικά, οι συναλλαγές με τους πελάτες γίνονταν στον δρόμο μέχρι τη δεκαετία του ’60, οπότε και απαγορεύτηκε. Έτσι λοιπόν, για να γίνεται γνωστή στους πελάτες η ύπαρξη των υπηρεσιών αυτών, καθιερώθηκε να τοποθετείται σε παράθυρα-βιτρίνες ένα κόκκινο φως -πίσω από ημίκλειστες κουρτίνες- και κάπως έτσι έλαβε και το όνομά της η περιοχή. Περνώντας, λοιπόν, κανείς από την περιοχή, μπορεί να δει εργαζόμενους του σεξ, sex workers, όπως λέγονται, καθώς είναι καθόλα νομότυποι εργαζόμενοι, που στέκονται πίσω από τις βιτρίνες επιδιώκοντας να προσελκύσουν πελάτες. Μια εικόνα που κάνει το Red Light District ξεχωριστό, κάπως σαν να ζωντανεύουν κούκλες μέσα στις βιτρίνες τους. Ήταν πραγματικά μια εμπειρία, σίγουρα πρωτόγνωρη και σαφώς ιδιαίτερη, που δημιουργεί διάφορες σκέψεις. Φυσικά απαγορεύονται οι φωτογραφίες, όχι μόνο από ηθικής άποψης, αλλά και νομικά. Απαγορεύεται επίσης η κατανάλωση αλκοόλ στην περιοχή, ώστε να αποφεύγονται επικίνδυνες καταστάσεις και εννοείται ότι υπάρχει σημαντική αστυνόμευση.
Από εκεί επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο, για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη μέρα.
Ξεκινάμε τη μέρα μας με ένα αξιοπρεπές πρωινό, και τη γνωριμία του Έλληνα ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου. Επίσης, έχουμε την ευχάριστη έκπληξη, ότι ο γιος μας θα έρθει από το Λάιντεν, να περάσουμε τη μέρα μαζί.
Αφήνουμε τα πράγματά μας στο ξενοδοχείο, δωρεάν, για να τα πάρουμε όταν είναι να φύγουμε το βράδυ για το αεροδρόμιο και ξεκινάμε τη βόλτα μας στην πόλη. Περνάμε από μέρη που γνωρίσαμε την προηγούμενη μέρα, όπως το Munttoren και την Αγορά Λουλουδιών, που είναι σαγηνευτική στο πρωινό φως με τα άπειρα χρωματιστά λουλούδια. Διασχίζουμε τα κανάλια και τις γέφυρες και απολαμβάνουμε τον ανοιξιάτικο ήλιο, που τα κάνει όλα λαμπερά.
Φτάνουμε σε μια περιοχή, που μοιάζει πιο αριστοκρατική, με πιο εντυπωσιακά και μεγαλπρεπή σπίτια και περνώντας το κανάλι, βλέπουμε μπροστά μας το Κρατικό Μουσείο της Ολλανδίας (Rijksmuseum). Μία μακριά στοά με τρουλωτή σκεπή, που διασχίζοντας τη, βλέπεις δεξιά και αριστερά εισόδους, για το μουσείο, την καφετέρια, το αίθριο και τα καταστήματα αναμνηστικών. Το Rijksmuseum είναι το μουσείο, που δεν πρέπει να χάσει κανείς, στην επίσκεψή του στην Ολλανδία. Την συγκεκριμένη εποχή μάλιστα, έχει μία από τις πιο σημαντικές εκθέσεις, αυτήν με όλα τα έργα του Βερμέερ, που έχουν συγκεντρωθεί από όλα τα μουσεία, του κόσμου, νομίζω. Δυστυχώς τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί, πριν καν βγάλουμε εμείς τα εισιτήρια για το ταξίδι μας, οπότε ήταν χαμένη υπόθεση. Παρόλα αυτά και σαν κτήριο μόνο, αξίζει να το επισκεφθείς!
Το Rijksmuseum, εξωτερικά και εσωτερικά.
Διασχίζουμε λοιπόν τη στοά και βρισκόμαστε στην Πλατεία Μουσείου (Museumplein), ένα γραφικό πάρκο ανάμεσα σε διάσημα μουσεία που έχει μια μεγάλη έκταση με γρασίδι, για χαλάρωση, δραστηριότητες αναψυχής, μνημεία και συντριβάνια.
Η πλατεία Μουσείου μας ενθουσίασε! Σε μια τόσο ηλιόλουστη μέρα, δε θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερο μέρος για να επισκεφτούμε! Ή μήπως θα μπορούσαμε;
Κάνουμε μια στάση για να απολαύσουμε ένα καφεδάκι στη λιακάδα, στο Kiosk Rembrandt Van Gogh, μία υπαίθρια καντίνα, πολύ χαριτωμένη.
Καφεδάκι στη λιακάδα και Βαν Γκογκ σε Lego με βάφλες!
Στη συνέχεια διασχίζουμε το πάρκο για να δούμε το Moco Museum, ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης, που επικεντρώνεται στην street και την ποπ αρτ και στεγάζεται σε ένα οίκημα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής!, το επιβλητικό και μοντέρνο κτήριο του Van Gogh Museum, με τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του καλλιτέχνη παγκοσμίως, το Μέγαρο Μουσικής (Royal Concertgebouw Orchestra), το Μουσείο της Πόλης του Άμστερνταμ (Stedelijk Museum Amsterdam), ένα μουσείο μοντέρνας, σύγχρονης τέχνης και ντιζάιν και τον Κύβο Αντανάκλασης (Mirroring Cube), που είναι ακριβώς αυτό, ένας κύβος με καθρέφτες, ένα έργο τέχνης του Aziz Bekkaoui, που καλύπτει τον τεχνικό εξοπλισμό του πάρκινγκ και το Monument voor Vrouwen van Ravensbrück ένα μνημείο, αφιερωμένο στη μνήμη των Ολλανδών θυμάτων του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Ράβενσμπρουκ. Το Kern, όπως ονομάζεται, είναι μια στήλη ύψους 3,40 μέτρων που εκπέμπει φως και ήχο.!
Το μουσείο Βαν Γκογκ και της Πόλης!
Μουσείο Moco και ένα γλυπτό, που αναφέρεται στην εξάρτηση του ανθρώπου από τα κινητά και την αποξένωση, λόγω αυτής!
Ο κύβος και το Μέγαρο Μουσικής!
Αφού διαπιστώνουμε πόσο καλλιτεχνική πόλη είναι το Άμστερνταμ, κατευθυνόμαστε προς το Vondelpark, ένα τεράστιο πάρκο, λίγο πιο μακριά, για να ανακαλύψουμε και την φυσιολατρική πλευρά της πόλης.
Να λοιπόν που υπάρχει κι άλλο μέρος, να περάσουμε μια ηλιόλουστη μέρα! Το πράσινο, μεταλλικό, κυκλικό περίπτερο, είναι σημείο απόθεσης απολεσθέντων!
To Vondelpark είναι το μεγαλύτερο πάρκο του Άμστερνταμ και σίγουρα το πιο γνωστό. Πρόκειται για μία όαση όπου περιπλανιέσαι και χαλαρώνεις. Όμορφα δέντρα, λίμνες και ατελείωτα δρομάκια για ποδηλάτες και πεζοπόρους, γραφικά γεφυράκια, αλλά και ιδιαίτερα γλυπτά, με το πιο διάσημο “Το Ψάρι” του Πικάσο. Ιδανικό μέρος για πικ-νικ, αλλά και με μία πολύ όμορφη μπυραρία, με θέα στη λίμνη, για να απολαύσουμε τοπικά εδέσματα και μια δροσερή μπύρα.
Μέσα στην υπέροχη ατμόσφαιρα του πάρκου, Το Ψάρι του Πικάσο!
Είτε προτιμάτε το πικ νικ, είτε το εστιατόριο, εδώ θα βρείτε ότι σας ευχαριστεί!
Ξαναβγαίνουμε στους δρόμους της πόλης και κάνουμε μία μεγάλη βόλτα στη διάσημη αγορά Albert Cuyp, μία από τις μεγαλύτερες υπαίθριες αγορές ολόκληρης της Ευρώπης.
Με περισσότερους από 260 πάγκους πλημμυρισμένους με ό,τι μπορεί να βάλει ο νους σας, από φρούτα και λαχανικά μέχρι φρέσκα ψάρια, ρούχα και πανέμορφες, πολύχρωμες τουλίπες, απολαμβάνουμε μία αυθεντική, ολλανδική περιπλάνηση ανάμεσα σε ντόπιες γεύσεις και αρώματα. Η αγορά λειτουργεί από τη Δεύτερα μέχρι και το Σάββατο.
Η αγορά καλύπτει όλες τις ανάγκες! Και φυσικά έχει και καντίνες, όπου μπορείς να απολαύσεις, επί τόπου, ότι έδεσμα πωλείται!
Αφού συνειδητοποιήσουμε την τεράστια ποικιλία από τοπικά τυριά και ψάρια, κάνουμε κι εμείς τα ψώνια μας και πριν φύγουμε, δοκιμάζουμε Bitterballen, τις τηγανιτές μπαλίτσες, που είναι τραγανές απ’ έξω, μαλακές και ζεστές από μέσα. Βασικό συστατικό είναι το μοσχάρι, αλλά υπάρχουν και σε διάφορες εκδοχές. Συνήθως σερβίρονται με λίγο μουστάρδα στο πλάι.
Μπίτερ μπάλεν και ψάρια για κάθε γούστο!
Η βόλτα στους δρόμους του Άμστερνταμ είναι μία συνεχής έκπληξη. Κανάλια, ποδήλατα στολισμένα με λουλούδια, περίεργα έργα τέχνης σε πλατείες, κραυγές βοήθειας κρεμασμένες στους δρόμους και περίπτερα-ανθοπωλεία, κάνουν την περιήγησή μας συναρπαστική.
Υπέροχες εικόνες μιας πολύ ενδιαφέρουσας πόλης!
Έφτασε όμως η ώρα για φαγητό και καταλήγουμε, μετά από ψάξιμο, σε μια μπυραρία-εστιατόριο, το Eetcafé ‘t Pakhuis. Το περιβάλλον πολύ όμορφο, όπως αρμόζει σε μια παραδοσιακή μπυραρία και το φαγητό πάρα πολύ καλό. Τα αγόρια πήραν από ένα σούπερ χάμπουργκερ με πατάτες κι εγώ ένα παραδοσιακό μοσχάρι κοκκινιστό με πατάτες και φυσικά μπύρες.
Φαγητό, που αλλού; σε μπυραρία!
Η περιπλάνηση συνεχίζεται και ότι βλέπουμε μας ενθουσιάζει. Το Άμστερνταμ είναι μια πόλη ζωντανή και αεικίνητη, που σε συναρπάζει σε κάθε σου βήμα. Όπου και να κοιτάξεις θα δεις κάτι εντυπωσιακό ή απλά, κάτι πολύ όμορφο, που σου φτιάχνει τη διάθεση.
Στις γέφυρες έχουν χαριτωμένες ταμπελίτσες με τα ονόματά τους, στις άκρες των καναλιών υπάρχουν τραπεζάκια κάποιου καφέ, πινακίδες που προειδοποιούν για τα παράνομα ναρκωτικά, στο βάθος ο τρούλος του Αγίου Νικολάου και στη συνέχεια ένα εντυπωσιακό ξενοδοχείο σε στιλ αρ νουβό και το πιο εντυπωσιακό όλων, το μεγάλο κτήριο που μοιάζει περισσότερο με σκουριασμένο πλοίο, το Μουσείο Επιστημών NEMO, με εκθέματα τεχνολογίας και επιστήμης και ειδικά διαμορφωμένες εκθέσεις για μικρούς και μεγάλους.
Μην αγοράζετε ναρκωτικά από πλανόδιους! Είναι παράνομο!
Πίνουμε έναν αποχαιρετιστήριο καφέ με το παιδί μας, που μας συνόδευσε στις τελευταίες μας βόλτες στην πόλη και παίρνουμε το τραίνο για το αεροδρόμιο. Αφήνουμε πίσω μας μια υπέροχη και αξιαγάπητη πόλη.
Καφεδάκι και γνωριμίες!
Στο αεροδρόμιο, μέρη αεροπλάνων της KLM, του διεθνούς αερομεταφορέα της Ολλανδίας!
Και λίγα έξτρα τιπς : Το μότο της πόλης είναι «Γενναίος, Αποφασιστικός, Ευσπλαχνικός» Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig.
Το σύμβολο του Άμστερνταμ, τα τρία Χ, αντιπροσωπεύουν τις τρεις δοκιμασίες, που πέρασε η πόλη, το Λοιμό (πανούκλα), την Πλημμύρα και τη Φωτιά!
Ιδρύθηκε στα τέλη του 12ου αιώνα ως μικρό αλιευτικό χωριό στις όχθες του ποταμού Άμστελ, από όπου πήρε και το όνομά του!
Το Άμστερνταμ είναι ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά κέντρα στην Ευρώπη, αφού διαμορφώθηκε στην παρούσα μορφή του από τον 17ο αιώνα, την Χρυσή Εποχή της Ολλανδίας.
Ποια Βενετία; Το Άμστερνταμ έχει περισσότερα κανάλια! Συγκεκριμένα το Άμστερνταμ έχει 165 κανάλια, ενώ η Βενετία μόνο 150 και 1,200 γέφυρες ενώ στην Βενετία υπάρχουν “μόλις” 409. Τα κανάλια αυτά ανήκουν πλέον στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά της Unesco. Ειδικά τα τρία πιο διάσημα απ αυτά, που είναι το Herengracht, το Prinsengracht και το Keizersgracht που καλά κρατούν από τον 17ο αιώνα και συμπεριλαμβάνονται στη λίστα των μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Είναι μια από τις πιο πολυπολιτισμικές πόλεις, αφού εκεί ζουν άνθρωποι από 178 διαφορετικές εθνικότητες. Εκτιμάται δε ότι το 45% των παιδιών δεν έχουν Ολλανδούς γονείς. Επίσης μιλούν ΟΛΟΙ Αγγλικά. Όλοι χωρίς υπερβολή.
Τα φυτά που ευδοκιμούν στην πόλη!
Και τα clogs, τα γνωστά και αγαπημένα ξύλινα παπούτσια της Ολλανδίας!
Στο Άμστερνταμ υπάρχει το παλαιότερο χρηματιστήριο στον κόσμο! Το χρηματιστήριο του Άμστερνταμ ιδρύθηκε το 1602 από την Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Το 2000 το χρηματιστήριο του Άμστερνταμ συγχωνεύτηκε με το χρηματιστήριο του Παρισιού και των Βρυξελλών για να δημιουργήσουν την Euronext.