Κυριακή πρωί και φυσικά πήραμε πάλι τους δρόμους με σκοπό να επισκεφτούμε το χωριό Κοσμάς στην Αρκαδία. Όπως τις περισσότερες φορές, δεν είχαμε προγραμματίσει κάτι, αλλά είχα διαβάσει στο ίντερνετ ότι είναι από τα 7 χωριά που πρέπει να επισκεφτείς το φθινόπωρο. Η μέρα ήταν πολύ γλυκιά, με λίγη συννεφιά, ότι έπρεπε δηλαδή για εκδρομή. Πήραμε καφέ από το δρόμο, για να μην καθυστερήσουμε και κατηφορίσαμε προς Σπάρτη. Αφού πληρώσαμε πολλά διόδια, (για να κερδίσουμε χρόνο), φτάσαμε στον Κοσμά.
Ένα πολύ όμορφο χωριό, με πέτρινα σπίτια και λιθόστρωτα σοκάκια, όπου στη μεγάλη πλατεία με τα πλατάνια, έχει πολλά μαγαζιά για φαγητό, καφέ και γλυκό κουταλιού που είναι και τοπικό έδεσμα.
Από την άκρη του χωριού ξεκινάει το καστανόδασος, οπότε το γλυκό κάστανο έχει την τιμητική του. Φεύγοντας από το χωριό επισκεφθήκαμε τη μονή Ελόνας, ένα μοναστήρι χωμένο κυριολεκτικά μέσα σε έναν ιδιαίτερα επιβλητικό βράχο.
Επάνω σ αυτό το βράχο έχουν χτιστεί και τα δωμάτια των μοναχών, οι οποίοι ήταν πολύ φιλόξενοι και μας κέρασαν και λουκουμάκι.