Ανάμεσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, εδώ και αρκετά χρόνια, συνηθίζουμε να πηγαίνουμε ένα ταξίδι, εντός ή εκτός Ελλάδας. Παλιότερα με τα παιδιά, τώρα πια μόνοι μας ή με φίλους.
Ένα από αυτά τα ταξίδια ήταν κι αυτό στη Δράμα. Στην Ονειρούπολη, το θεματικό πάρκο των Χριστουγέννων, που γίνεται κάθε χρόνο στο κέντρο της πόλης. Το πάρκο ήταν εντυπωσιακό, τόσο σε έκταση όσο και σε οργάνωση. Εκτός από τα παιχνίδια ενός σύγχρονου λούνα πάρκ, είχε σπιτάκια με δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά, ζωντανές εμφανίσεις καλλιτεχνών, φαγητό και ποτό, και περίπτερα με είδη δώρων.
Η Δράμα είναι μια όμορφη και φιλόξενη πόλη, με γραφικές γειτονιές, ευρύχωρες πλατείες, χώρους πρασίνου και καλοσυντηρημένα νεοκλασικά αρχοντικά. Ο Δημοτικός Κήπος (όπου στήνεται και η Ονειρούπολη), είναι ένας τεράστιος χώρος, όπου κυλούν τα νερά του ποταμού (παραπόταμος του Νέστου) και δεσπόζει στο κέντρο της πόλης.
Οι πηγές της Αγίας Βαρβάρας είναι άλλο ένα μεγάλο πάρκο της πόλης, με καταρράκτες, ποταμάκια και λίμνη που μπορείς να κάνεις την βόλτα σου και να χαλαρώσεις. Εκεί βρίσκεται και το κέντρο κινηματογράφου, όπου κάθε Σεπτέμβριο γίνεται το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, αλλά και το γνωστό ξενοδοχείο HYDRAMA, ένα εντυπωσιακό κτήριο που δίνει μια αριστοκρατική φινέτσα στην περιοχή. Πάνω στη λίμνη υπάρχει εστιατόριο, αλλά και γύρω απ αυτήν μπορεί κάποιος να βρει αρκετά μαγαζιά για φαγητό ή καφέ.
Περιπλανηθήκαμε αρκετά στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης και απολαύσαμε τους ήρεμους ρυθμούς της επαρχίας.
Μέσα στην πόλη βρίσκεται επίσης, ένας μακεδονικός τάφος, τον οποίο δεν καταφέραμε να δούμε, που μαρτυρεί την κατοίκηση της περιοχής κατά τους ιστορικούς χρόνους.
Υπήρχαν πολλά κτήρια, οθωμανικής αρχιτεκτονικής και σπίτια, παλιά αρχοντικά, τα οποία ήταν εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα. Πραγματικά διαμάντια, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και να αποτελούν στολίδια για την πόλη.
Η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Σοφίας (10ου αι.), περιμετρικά της οποίας υπάρχουν υπολείμματα των βυζαντινών τειχών. Δίπλα στα τείχη, υπάρχει το εκκλησάκι των Ταξιαρχών, χτισμένο την εποχή των Παλαιολόγων.
Σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής είναι φυσικά το σπήλαιο της Αλιστράτης. Θεωρείται ως ένα από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα Σπήλαια όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης με συνολικό μήκος διαδρομών που αγγίζουν τα 3 χλμ. Εκεί μπορείς να θαυμάσεις σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε διάφορα μεγέθη και χρώματα, αλλά και εκκεντρίτες, σταλακτίτες που αψηφούν τους νόμους της βαρύτητας και ακολουθούν ακανόνιστες πορείες. Επίσης χαρακτηρίζεται από τους μοναδικούς μικροσκοπικούς οργανισμούς (3mm) που απαντώνται εντός του, όπως η Alistratia Beroni.
Ένα άλλο σπήλαιο, το οποίο δεν είναι τόσο γνωστό, είναι αυτό του ποταμού Αγγίτη. Είναι το μοναδικό στην Ελλάδα και από τα ελάχιστα στον κόσμο, που το διατρέχει ποταμός. Η διαδρομή για να φτάσεις στην είσοδο είναι πολύ όμορφη. Περπατάς παράλληλα με το ποτάμι, μέσα σε μια φύση πλούσια σε χλωρίδα και ακούγοντας μόνο το νερό του ποταμού και τα πουλιά. Το εσωτερικό δεν είναι τόσο πλούσιο σε διάκοσμο όσο αυτό της Αλιστράτης, αλλά σε εντυπωσιάζει εξίσου καθώς περπατάς σε μια εξέδρα παράλληλα με το ποτάμι.
Δυστυχώς σε κανένα από τα δυο δεν μας άφησαν να βγάλουμε φωτογραφίες.
Ένα άλλο αξιοθέατο, το οποίο ήταν κλειστό, αλλά χωρίς καμία φύλαξη και που παραδόξως έπρεπε να ψάξεις ο ίδιος να το βρεις, είναι το ταφικό σύμπλεγμα από την εποχή του σιδήρου, που βρίσκεται στην περιοχή της Βιομηχανικής Ζώνης της Δράμας.
Τέλος ο λόφος του Κορύλοβου, είναι το κατάλληλο μέρος για να δεις την πόλη της Δράμας από ψηλά. Μπορείς να πιεις τον καφέ σου ή να κάνεις σπορ.
Η αρχαία πόλη Φιλίππων είναι ένα αξιόλογο μέρος για να επισκεφτεί κάποιος, αλλά εμείς σταθήκαμε άτυχοι και όταν πήγαμε ήταν κλειστή.
Ένα πολύ όμορφο μέρος, που μας εντυπωσίασε, όχι τόσο σαν αξιοθέατο, αλλά γιατί εκεί βρήκαμε ένα εστιατόριο απίστευτο και σε εμφάνιση και σε γεύση, ήταν ο Βώλακας. Το αλώνι του κυρ Θανάση, είναι ένα εστιατόριο, μέσα στο ομώνυμο ξενοδοχείο (aloni hotel & spa). Ένα πανέμορφο οίκημα, με παραδοσιακή αρχιτεκτονική και διακόσμηση, πολύ εκλεπτυσμένο και απλά εντυπωσιακό. Και ενώ η εμφάνιση σε προϊδεάζει για κάτι μάλλον ακριβό, ο λογαριασμός σε διαψεύδει. Οι γεύσεις ήταν υπέροχες και το κρασί του πολύ ταιριαστό με το φαγητό. Εκεί δοκιμάσαμε και το μοναδικό λουκάνικο βώλακα που είναι φτιαγμένο με κομμάτια κρέατος βουβαλίσιου και με απίστευτη ισορροπία στα μπαχαρικά.
Οι Σέρρες είναι μια πόλη που επισκεφτήκαμε επίσης σ αυτή την εκδρομή. Από αξιοθέατα, το μόνο που είδαμε ήταν το Κοτζά Μουσταφά Πασά τζαμί, γιατί πήγαμε βράδυ, αλλά είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε βόλτα στην πόλη. Είναι μια όμορφη πόλη, ωραία δομημένη, με πεζόδρομους και πλατείες, πολύ ζωντανή, με πολλά μαγαζιά για φαγητό και ποτό. Από ένα χωριό έξω από τις Σέρρες, τη Νιγρήτα, πήραμε και τα γνωστά γλυκά που λέγονται “πονηρά” και τα βρίσκεις μόνο εκεί (τα φάγαμε πριν προλάβουμε να τα βγάλουμε φωτογραφία).
Η Καβάλα ήταν ο τελευταίος μας προορισμός. Μια όμορφη πόλη, χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω από τον κόλπο, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να βλέπεις τη θάλασσα από παντού.
Το πρώτο που βλέπεις πλησιάζοντας την παραλία της Καβάλας, είναι οι Καμάρες, το υδραγωγείο, που δεσπόζει μέσα στην πόλη. Μάλλον ρωμαϊκής προέλευσης, η σημερινή του δομή χρονολογείται από τον 16ο αι. Οι Καμάρες έχουν μέγιστο ύψος 25 μέτρα και κατασκευάστηκε για να γεφυρώσει το χαμηλό μέρος, που χωρίζει τη χερσόνησο της Παναγίας, από τα απέναντι υψώματα.
Η Παναγία, είναι η παλιά πόλη της Καβάλας. Πλακόστρωτα δρομάκια, σπίτια με σαχνίσια (οι χαρακτηριστικοί ξύλινοι εξώστες της οθωμανικής αρχιτεκτονικής), έντονα χρώματα στους τοίχους, αυλές και καταπράσινοι κήποι και μια θέα που σε εντυπωσιάζει, είναι τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της παλιάς πόλης.
Το πρώτο που συναντάς ανεβαίνοντας είναι το Ιμαρέτ. Το μνημείο, είναι ένα αριστούργημα της ύστερης οθωμανικής αρχιτεκτονικής και σπάνιο δείγμα της στην Ευρώπη. Χτίστηκε το 1813 από τον Μεχμέτ Αλή και αποτελούσε ένα συγκρότημα δημόσιων κτηρίων (kulliye) με κοινωφελή χαρακτήρα. Πλέον λειτουργεί ως μνημείο-ξενοδοχείο.
Στην πλατεία του Μοχάμετ Αλή, που βρίσκεται στην παλιά πόλη της Καβάλας, πάνω στη χερσόνησο της Παναγίας, υπάρχει το κονάκι του Μεχμέτ Αλή και το άγαλμά του.
Τέλος πολύ σημαντικό είναι το κάστρο της Καβάλας. Πρόκειται για κάστρο που υπήρχε από την αρχαιότητα, δέχθηκε τροποποιήσεις και ενισχύσεις κατά τη Βυζαντινή περίοδο, αλλά η σημερινή του μορφή προέρχεται κατά κύριο λόγο από την Οθωμανική ανακατασκευή του 1425. Από τον πύργο του βλέπεις όλη την πόλη και φυσικά χάνεσαι στο μπλε της θάλασσας.
Αξιόλογα επίσης είναι το μουσείο καπνού και το βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας, τα οποία εμείς δεν είχαμε το χρόνο να επισκεφτούμε.
Γενικά η Καβάλα είναι πολύ όμορφη και αξιόλογη πόλη και θα θέλαμε να την επισκεφτούμε ξανά. Καλοκαίρι αυτή τη φορά όμως, για να απολαύσουμε και τις υπέροχες παραλίες της.
