Βέλγιο, μια μέρα στις Βρυξέλλες

8-4-2023

Ξεκινήσαμε για το Βέλγιο, Σάββατο του Λαζάρου για μας, Μεγάλο Σάββατο για τους καθολικούς και προσγειωθήκαμε στο Διεθνές Αεροδρόμιο των Βρυξελλών (Luchthaven Brussel-Nationaal) στις 10:00 το πρωί, μετά από μια τρίωρη πτήση, έχοντας όλη τη μέρα στη διάθεσή μας, για να πάρουμε μια γεύση από τις Βρυξέλλες. Το ταξίδι μας περιελάμβανε 3 μέρες στο Βέλγιο και 4 μέρες στην Ολλανδία, όπου θα επισκεπτόμασταν το μικρό μας γιο, που κάνει εκεί το μεταπτυχιακό του. Τα εισιτήρια τα κλείσαμε 1,5-2 μήνες νωρίτερα με Aegean, απευθείας προς Βρυξέλλες και KLM από Άμστερνταμ, απευθείας και κόστισαν 215 ευρώ το άτομο, συμπεριλαμβανομένης της βαλίτσας καμπίνας.

Το αεροδρόμιο των Βρυξελλών, εκτός του ότι ήταν πολύ μεγάλο και εντυπωσιακό, είχε ένα πιάνο (πίσω από τον πύραυλο!), όπου μπορούσε ο οποιοσδήποτε να καθίσει και να παίξει. Όταν περάσαμε από εκεί, έπαιζε ένα παιδί, πάρα πολύ ωραία!

Από το αεροδρόμιο, πήραμε το λεωφορείο εξπρές, με εισιτήριο 7 ευρώ και σε 20-25 λεπτά βρισκόμασταν στο κέντρο της πόλης και απέναντι από το Πάρκο των Βρυξελλών (Brussels Park). Εισιτήριο βγάζεις μέσα στο λεωφορείο, πληρώνοντας με κάρτα. Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη, οι δρόμοι άνετοι και καλοφτιαγμένοι, οι νησίδες γεμάτες πράσινο, με δέντρα και λουλούδια, και οι περιοχές με βιομηχανικά κτήρια παλαιάς και νέας αρχιτεκτονικής.

Το πάρκο των Βρυξελλών, τεράστιο, με περίεργα κλαδεμένα δέντρα και ιδιαίτερα γλυπτά!

Επτά με οκτώ λεπτά περπάτημα και ένα πάρκο μετά, που μας εντυπωσίασαν με το μέγεθος, τα περίεργα κουρεμένα δέντρα τους και τα ιδιαίτερα έργα τέχνης, φτάσαμε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, όπου θα αφήναμε τις βαλίτσες μας, για να κάνουμε τη βόλτα μας με άνεση και έπειτα θα παίρναμε το τραίνο για να πάμε στη Γάνδη, όπου είχαμε κλείσει τη διαμονή μας. Το ντουλάπι ασφαλείας, που νοικιάσαμε για ένα 24ωρο (ήταν η μικρότερη διάρκεια) με 11 ευρώ, χωρούσε και τις δύο βαλίτσες και το κάναμε ηλεκτρονικά, πληρώνοντας με κάρτα. Ο σιδηροδρομικός σταθμός ήταν εντυπωσιακός και τεράστιος. Πριν ξεκινήσουμε την εξερεύνηση της πόλης, όμως ήπιαμε καφεδάκια και φάγαμε δυο κρουασάν πληρώνοντας 7 ευρώ.

Σιδηροδρομικός σταθμός!

Πρώτη μας εικόνα, το Βασιλικό Παλάτι των Βρυξελλών (Koninklijk Paleis van Brussel‎), το οποίο ήταν κλειστό για ανακαίνιση, οπότε το είδαμε μόνο εξωτερικά. Το αρχικό κτήριο χρονολογείται από τον 18ο αι., όμως οι χώροι στους οποίους χτίστηκε, άνηκαν σε ένα παλαιότερο ανακτορικό συγκρότημα, από τον Μεσαίωνα.

Το παλάτι σε διαδικασία ανανέωσης!

Συνεχίζουμε προς την Place de l’Albertine με το άγαλμα της Βασίλισσας Ελισάβετ και απέναντί μας απλώνεται το Mont des Arts ή Kunstberg, που σημαίνει “Λόφος/Όρος των Τεχνών”. Πρόκειται για ένα αστικό συγκρότημα και ιστορική τοποθεσία στο κέντρο των Βρυξελλών, που περιλαμβάνει τη Βασιλική Βιβλιοθήκη του Βελγίου, τα Εθνικά Αρχεία, την Πλατεία των Βρυξελλών, και τον Εθνικό Κήπο. Μπροστά από την πλατεία δεσπόζει το άγαλμα του Βασιλιά Άλμπερτ. Αφού τη διασχίσαμε και απολαύσαμε τη θέα της από τα σκαλιά, σαν γνήσιοι τουρίστες, προχωρήσαμε για να εντυπωσιαστούμε από τα πανέμορφα κτίρια Αρτ Νουβό, που βρίσκονται στην περιοχή. Οι Βρυξέλλες άλλωστε, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, είναι και η γενέτειρα της Αρτ Νουβό αρχιτεκτονικής.

Η Ελίζαμπεθ ατενίζει το κτήριο της Βιβλιοθήκης, με το παράξενο γκράφιτι!

Το εντυπωσιακό Mont des Arts, από τα σκαλιά!

Και η πίσω μεριά της πλατείας!

Στην άκρη της πλατείας βλέπουμε και το Klokkenspel van de Kunstberg, το κτήριο με το ρολόι, στο οποίο δώδεκα φιγούρες, χαρακτήρες από την ιστορία και τη λαογραφία των Βρυξελλών, στρέφονται στους τόνους του κουδουνιού, που αποτελείται από 24 καμπάνες. Ένα χάλκινο ειδώλιο (jacquemart) στην κορυφή της στοάς χτυπάει την ώρα.

Στο ακριβώς, ακούσαμε και τις καμπάνες να παίζουν μουσική!

Το Μουσείο Μουσικών Οργάνων που βρίσκεται λίγο πιο πάνω, στεγάζεται σε ένα από τα πιο διάσημα κτίρια Art Nouveau των Βρυξελλών και παρουσιάζει μια από τις πλουσιότερες συλλογές ιστορικών και σύγχρονων μουσικών οργάνων στον κόσμο. Δυστυχώς μια ημερήσια επίσκεψη σε μια πόλη και μάλιστα πρωτεύουσα, δεν επιτρέπει την επίσκεψη σε μουσεία, τουλάχιστον όχι από την αρχή.

Το κτήριο του Μουσείου Μουσικών Οργάνων, είναι από μόνο του ένα έργο τέχνης!

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας φτάνουμε στην Place Royale (Koningsplein) και το άγαλμα του Godefroy de Bouillon. Η συγκεκριμένη πλατεία αποτελούσε την κεντρική αγορά και το βασιλικό ανάκτορο των Βρυξελλών, που χτίστηκε με βάση ένα σχέδιο του Barnabe Guimard, μέχρι το 17ο αι. Μετά από μια πυρκαγιά που το κατέστρεψε ολοσχερώς, εγκαταλείφθηκε για αρκετά χρόνια, για να αναδημιουργηθεί, αλλά όχι πια ως κατοικία του βασιλιά.

Μεγαλειώδες ανάκτορο!

Περπατώντας στο ιστορικό κέντρο της πόλης, φτάνουμε και στη διάσημη μασκότ της, το άγαλμα του αγοριού που “κατουράει” (Manneken Pis). Το ύψος του γλυπτού, που τοποθετήθηκε στη θέση του 1618 ή το 1619, είναι μόλις 61 εκατοστά και συνήθως απογοητεύει τους τουρίστες, που περιμένουν κάτι πιο μεγαλειώδες. Αυτή όμως νομίζω είναι και η γοητεία του, κατά κάποιο τρόπο. Κατά τη διάρκεια των εορτών της πόλης, το αγόρι “είναι ντυμένο”ντύνεται” με διαφορετικά κοστούμια. Περισσότερα από 1000 σετ φυλάσσονται στο Μουσείο της Πόλης. Μάλιστα, προς τιμήν της Ελλάδας, για τα 200 χρόνια από την επανάσταση, στις 25 Μαρτίου 2021, το είχαν ντύσει τσολιά!

Το σήμα κατατεθέν των Βρυξελλών! Χωρίς σχόλια!

Η περιοχή γύρω από το διάσημο αγόρι, είναι πολύ όμορφη και μας οδηγεί στην πιο όμορφη πλατεία της Ευρώπης (σύμφωνα με του Βέλγους) την  Grand-Place (Grote Markt). Αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1998. Είναι διάσημη για τα κτίρια γοτθικού και μπαρόκ ρυθμού, πολλά από τα οποία έχουν περίτεχνη χρυσή διακόσμηση.

Η Grand-Place (Grote Markt) σε όλο της το μεγαλείο!

Από τον 11ο αιώνα φιλοξενούσε υπαίθριες εμποροπανηγύρεις. Κατά τον 13ο αιώνα δημιουργήθηκε και μια αγορά υφασμάτων και γύρω στο 1500, οι έμποροι και οι τεχνίτες της πόλης άρχισαν να χτίζουν στο χώρο της πλατείας τα κτίρια των συντεχνιών τους. Στις Βρυξέλλες είχαν την έδρα τους 48 συντεχνίες, ενώ το μεγαλοπρεπές Δημαρχείο χτίστηκε τον 15ο αι.

Εντυπωσιακά κτήρια, γύρω γύρω στην πλατεία! Δεν ξέρεις που να πρωτοκοιτάξεις!

Το 17ο αι. ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ με το Γάλλο στρατηγό Βιλερουά (Villeroi) πολιόρκησαν τις Βρυξέλλες και από τους κανονιοβολισμούς καταστράφηκαν όλα τα κτίρια της πλατείας, εκτός από τον πύργο του Δημαρχείου των Βρυξελλών και κάποιες προσόψεις συντεχνιακών κτιρίων. Οι έμποροι ξανάχτισαν τα κτίρια, που αποτέλεσαν ένα εντυπωσιακό συγκρότημα ιταλοφλαμανδικής μπαρόκ αρχιτεκτονικής.

Η πλατεία είναι εντυπωσιακή και επιβλητική, γεμάτη κόσμο, άμαξες με άλογα και υπαίθριους καλλιτέχνες. Τον Αύγουστο, απ ότι μάθαμε, καλύπτεται από ένα τεράστιο χαλί από λουλούδια, που την κάνει ακόμα πιο φαντασμαγορική.

Το Δημαρχείο (Hôtel de Ville), που δεσπόζει στην πλατεία είναι χαρακτηριστικό δείγμα γοτθικής αρχιτεκτονικής και καταλαμβάνει ολόκληρη τη νοτιοδυτική πλευρά της πλατείας. Η πρόσοψή του κοσμείται με 137 πέτρινα αγάλματα (τα μέτρησα ένα προς ένα), ακρόπυργους και τοξωτές στοές. Εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα ως έδρα του δημάρχου και του δημοτικού συμβουλίου της πόλης. Το ύψους 96 μέτρων καμπαναριό του αποτελεί ορόσημο για την πόλη και στην κορυφή του έχει τοποθετηθεί το άγαλμα του Αγίου Μιχαήλ, προστάτη της πόλης. Στο εσωτερικό του, οι κομψές μαρμάρινες σκάλες, οι τοίχοι με ξύλινη επένδυση και οι μεγαλοπρεπείς πίνακες ζωγραφικής αξίζουν μια επίσκεψη.

Το ξεχωριστό Δημαρχείο!

Τα γύρω κτήρια, φιλοξενούν πια στην πλειονότητά τους, στο ισόγειό τουλάχιστον, καταστήματα εστίασης και καφετέριες.

Οι δρόμοι γύρω από την πλατεία είναι γεμάτοι χαριτωμένες λεπτομέρειες και καλλιτεχνήματα. Ακόμα και τα καλώδια για τις λάμπες του δρόμου, είναι καλυμμένα με λουλούδια. Επίσης κάτι που παρατηρήσαμε, είναι ότι δεν υπάρχουν εναέρια καλώδια, παρά μόνο αυτά του τραμ, όπου κινείται, και για τις λάμπες, όπου αυτές είναι τοποθετημένες στο κέντρο, συνήθως στα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης.

Φοβερές λεπτομέρειες, στους δρόμους και στα στενά! Το πιο εντυπωσιακό; οι πρασινάδες που κρέμονται από τα καλώδια του ρεύματος και κάνουν κάτι ενοχλητικό να μοιάζει διακοσμητικό!

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας, φτάνουμε στην αδελφή του manneken pis, του διάσημου αγοριού, την Jeanneke Pis, που τοποθετήθηκε στη θέση της το 1987 και έχει ύψος μόλις μισό μέτρο. Μάθαμε όμως, ότι υπάρχει και ο σκύλος της οικογένειας, το Zinneke Pis, το οποίο όμως δεν είναι συντριβάνι και δεν καταφέραμε να το δούμε.

Η αδελφή του “κατρουλή” 🙂

Κοντά στο κοριτσάκι βρίσκεται και η Delirium, μια τεράστια μπυραρία, όπου αργότερα θα πιούμε τις διάσημες μπύρες Βελγίου.

Μπύρες, Μπύρες, Μπύρες!

Προς το παρόν συνεχίζουμε τη βόλτα μας διασχίζοντας τη διάσημη Galeries Royales de Saint-Hubert. Από αρχιτεκτονική άποψη, η στοά αυτή είναι ένα από τα καλύτερα αξιοθέατα στις Βρυξέλλες. Χτισμένη σε αναγεννησιακό στιλ του 19ου αιώνα, έχει πολυτελή καταστήματα, κομψές μπουτίκ, εστιατόρια, ακόμη και κινηματογράφο. Κοιτώντας προς τα πάνω θαυμάζουμε την εκπληκτική γυάλινη οροφή, γνωστή και ως “ομπρέλα των Βρυξελλών”.

Καταπληκτική στοά, με ακριβά καταστήματα και μαγαζιά με σοκολάτες!

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας, συναντάμε τοιχογραφίες αγαπημένων κινουμένων σχεδίων, της παιδικής μας ηλικίας και όχι μόνο. Το Βέλγιο είναι η γενέτειρα πολλών απ αυτά καθώς και πολλών κόμικς. Ο Lucky Luke, τα Στρουμφάκια, ο Spirou και ο Tin Tin, είναι μερικά απ αυτά. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που οι Βρυξέλλες έχουν το δικό τους μουσείο κινουμένων σχεδίων, το Βελγικό Κέντρο Κόμικς. Μάλιστα στη γαλλοβελγική κουλτούρα αναφέρονται συχνά ως η “ένατη τέχνη“. Όπως είναι αναμενόμενο, στις Βρυξέλλες βρίσκονται παντού. Ακόμη και η τέχνη του δρόμου αποτίει φόρο τιμής στους πιο διάσημους καλλιτέχνες κόμικς της χώρας. 

Γενέτειρα των κινουμένων σχεδίων, λέμε!

Όλα ξεκίνησαν το 1991 όταν το Βελγικό Κέντρο Κόμικς ανέθεσε σε τοπικούς καλλιτέχνες να φιλοτεχνήσουν ένα εξωτερικό τοίχο. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο δημοφιλές με τους κατοίκους που ο δήμος αποφάσισε να συνεχίσει τις αναθέσεις αυτές και τα επόμενα χρόνια. Έτσι σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα “μονοπάτι” στην πόλη από 50 τέτοιες τοιχογραφίες με θεματολογία από διάσημα κόμικς. Μπορείτε μάλιστα να πάρετε και τον οδηγό με τίτλο “Brussels, the comic strip capital” από το γραφείο τουριστικών πληροφοριών στην Γκραν Πλας, που έχει χάρτη με όλα τα σημεία. Εμείς το αφήσαμε στην τύχη.

Έτσι φτάνουμε στον Καθεδρικό Ναό (Cathédrale des Sts Michel et Gudule) της πόλης, που αποτελεί το πιο αξιόλογο οικοδόμημα γοτθικής αρχιτεκτονικής της Βραβάντης (περιοχή της Ολλανδίας). Οι στέψεις και οι επικήδειες τελετουργίες των μελών του βασιλικού οίκου του Βελγίου τελούνται εδώ. Η ανέγερσή του ξεκίνησε το 1226 και ολοκληρώθηκε, με την κατασκευή των δύο πρόσθιων διδύμων πύργων ύψους 69 μέτρων, στις αρχές του 16ου αι. Ο ναός είναι εντυπωσιακός, με τα βιτρό και τον άμβωνα, να κερδίζουν την προσοχή του κόσμου.

Μοιάζει λίγο και με την Παναγία των Παρισίων!

Καθώς η μέρα είναι γλυκιά και η λιακάδα εναλλάσσεται με τη συννεφιά, δεν είναι λίγοι αυτοί, που απολαμβάνουν την άνοιξη, στα πάρκα και τις πλατείες. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι για τους καθολικούς είναι Μ. Σάββατο.

Σιέστα στη λιακάδα!

Έφτασε η ώρα όμως να καθίσουμε κι εμείς στην ουρά, ενός από τα πολλά μαγαζάκια και καντίνες, που πουλάνε, τι άλλο; το παραδοσιακό street food (που λέμε και στο χωριό μας), του Βελγίου, που είναι οι τηγανιτές πατάτες. Δεκάδες κόσμου, στέκονται στις ουρές για να απολαύσουν το τοπικό έδεσμα. Πήραμε λοιπόν κι εμείς το χωνάκι μας, που ήταν μια αρκετά μεγάλη μερίδα πατάτες με 3,5 ευρώ η μία, μία παραδοσιακή σος (μαγιονέζα δηλαδή) με 1 ευρώ και μία καυτερή με 1,3 ευρώ και καθίσαμε να τα απολαύσουμε σε ένα από τα λίγα τραπεζάκια του μαγαζιού.

Όταν λέμε ότι οι τηγανιτές πατάτες είναι το παραδοσιακό τους φαγητό, τι δεν καταλαβαίνεις;

Και φυσικά μετά είχαν σειρά οι μπύρες στο Delirium. Υπέροχες βελγικές μπύρες, για όλα τα γούστα, που είναι γνωστές σε όλο τον κόσμο. Ένα τεράστιο μαγαζί, που κάλυπτε μάλλον το ισόγειο του οικοδομικού τετραγώνου!

Αφού ξεδιψάσαμε με το beer tester, 10 είδη μπύρας σε ποτήρια των 200 ml, πάνω σε μια ξύλινη βάση, η οποία ήταν επιεικώς πανάκριβη (25 ευρώ), πήραμε το μετρό για να μεταφερθούμε σε ένα άλλο σημείο της πόλης. Ευχάριστη έκπληξη ήταν ο απινιδωτής, που απ ότι συμπεράναμε βρισκόταν σε κάθε σταθμό, με οδηγίες χρήσης για παν ενδεχόμενο. Εισιτήριο 2,30 ευρώ.

Beer tester!

Απινιδωτές με οδηγίες χρήσης, σε κάθε σταθμό του μετρό και όχι μόνο!

Με το μετρό λοιπόν φτάνουμε στο κτήριο του Ευρωκοινοβουλίου (Parlement Européen), το οποίο φυσικά ήταν κλειστό λόγω μέρας και ώρας. Για την ιστορία, η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), όπως λεγόταν αρχικά η ΕΕ, ιδρύθηκε το 1957, από τις, Γαλλία, Δ. Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία και Λουξεμβούργο, με τη Συνθήκη της Ρώμης και το 1967, δημιουργήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο αρχικά ονομαζόταν “Συνέλευση”.

Το κτήριο της Κομισιόν!

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας και, αφού περάσαμε πρώτα από το μνημείο στα θύματα της τρομοκρατίας, φτάσαμε στο Πάρκο της Πεντηκονταετίας (Parc du Cinquantenaire / Jubelpark). Στο μεγάλο αυτό αστικό πάρκο φιλοξενούνται κτίρια, που χτίστηκαν την εποχή του βασιλιά Λεοπόλδου Β΄, για την Εθνική έκθεση του 1880, αφιερωμένη στα 50 χρόνια της ανεξαρτησίας της χώρας.

Ιδιαίτερο μνημείο για τα θύματα της τρομοκρατίας!

Η θριαμβευτική αψίδα, που δεσπόζει στη μία πλευρά του πάρκου, εγκαινιάστηκε το 1905 και έχει χτιστεί από σίδηρο, γυαλί και πέτρα, συμβολίζοντας την είσοδο του Βελγίου στην βιομηχανική εποχή. Το πάρκο είναι γεμάτο με γραφικούς κήπους, λιμνούλες και μικρούς καταρράχτες, που το κάνουν εντυπωσιακό. Κάνουμε μια στάση για να θαυμάσουμε το πανέμορφο περιβάλλον.

Υπέροχο πάρκο και η Αψίδα άκρως επιβλητική!

Γύρω από το πάρκο βρίσκονται τρία σημαντικά μουσεία, το Βασιλικό Μουσείο Ενόπλων Δυνάμεων και Στρατιωτικής Ιστορίας, το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας και το Μουσείο Αυτοκινήτου «AutoWorld». Τέλος στον χώρο του πάρκου υπάρχει και ο νεοκλασικός “Ναός των Ανθρώπινων Παθών” που χτίστηκε με βάση τα αρχαιοελληνικά πρότυπα το 1886.

Από εκεί παίρνουμε πάλι το μετρό για να επισκεφτούμε το πιο φουτουριστικό αξιοθέατο των Βρυξελλών το Ατόμιουμ (Atomium). Βρίσκεται δίπλα στο στάδιο King Baudouin Stadium, περισσότερο γνωστό ως Heizel, γνωστό από τα τραγικά γεγονότα του 1985.

Οι πλατείες τους είναι γεμάτες γλυπτά και έργα τέχνης! Αυτό είναι αφιερωμένο στο περιβάλλον!

Το Ατόμιουμ λοιπόν, είχε κατασκευαστεί για την Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελλών (Expo 1958), έχει ύψος 103 μέτρα και αναπαριστά την κυψελίδα ενός κρυστάλλου σιδήρου, μεγενθυμένη κατά 165 δισεκατομμύρια φορές, με κάθετο σώμα διαγώνια, σωλήνες κατά μήκος των 12 άκρων του κύβου και από τις 8 κορυφές προς το κέντρο.

Το ξεχωριστό κτήριο, που δυστυχώς δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε και το χειρότερο, μείναμε από μπαταρία και στα δυο κινητά και χάσαμε την ευκαιρία να το φωτογραφίσουμε την ωραιότερη ώρα της ημέρας! Μοναδική και τελευταία φωτό είναι αυτή!

Εννέα σφαίρες από ατσάλι, διαμέτρου 18 μέτρων συνδέονται μέσω σωλήνων που περιέχουν κυλιόμενες σκάλες μέχρι 35 μέτρων, μεταξύ των μεγαλύτερων στην Ευρώπη. Παράθυρα στην κορυφαία σφαίρα παρέχουν μια πανοραμική άποψη των Βρυξελλών. Κάποιες σφαίρες έχουν εκθέσεις της δεκαετίας του 1950, ενώ οι τρεις ανώτερες σφαίρες, που δεν διαθέτουν κάθετη υποστήριξη δεν είναι ανοιχτές στο κοινό για λόγους ασφαλείας. Η κατασκευή έγινε για 6 μήνες, αλλά όπως και ο πύργος του Άιφελ, κέρδισε τις εντυπώσεις και παραμένει στη θέση του μέχρι σήμερα. Μάλιστα κάποιοι θεωρούν ότι πως είναι ένα εθνικό σύμβολο του Βελγίου που ανταγωνίζεται το Μάννεκεν Πις. Εμείς το είδαμε μόνο εξωτερικά, γιατί όταν φτάσαμε έκλεινε, αλλά είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό. Το πάρκο που το περιβάλλει επίσης είναι τεράστιο, πολύ όμορφο και χαλαρωτικό.

Και εδώ μένουμε από μπαταρία και στα δύο κινητά, οπότε η συνέχεια θα είναι χωρίς φωτογραφίες.

Αφού χαζεύουμε λίγο στο εσωτερικό του Kinepolis Brussel ενός κτηρίου με αίθουσες σινεμά, κατευθυνόμαστε προς το Mini Europe, ένα θεματικό πάρκο, που βρίσκεται δίπλα στο Ατόμιουμ. Διαθέτει περισσότερες από 350 μινιατούρες των πιο διάσημων μνημείων και αξιοθέατων της Ευρώπης, με οπτικά και ηχητικά εφέ και είναι ιδανικό μέρος για παιδιά.

Από εκεί πήραμε το μετρό για το σιδηροδρομικό σταθμό, με σκοπό να φύγουμε για Γάνδη, όπου είχαμε κλείσει τη διαμονή μας.

Τέχνη και αρχιτεκτονική που τραβάει τα βλέμματα!

Η εντύπωση που μας δημιούργησε η πόλη είναι ιδιαίτερη. Από τα μίνι αγάλματα-συντριβάνια, που αποτελούν μνημεία παγκοσμίου φήμης, μέχρι τα φουτουριστικά μνημεία, κι από τη street art με ήρωες των κόμικς μέχρι τα υπέροχα κτήρια αρτ νουβό, αυτή η πόλη έχει τόσα ενδιαφέροντα αξιοθέατα που μόνο βαρετή δεν την λες.

Υπέροχες εικόνες της πόλης!

Τέχνη ακόμα και στο μετρό! Του Benoit (1997)

Η γενέτειρα της Αρτ Νουβώ αρχιτεκτονικής και φαίνεται!

Για την ιστορία, οι Βρυξέλλες είναι δίγλωσση περιοχή, ενώ το Βέλγιο στο σύνολό του έχει τρεις επίσημες γλώσσες: γαλλικά, ολλανδικά (φλαμανδικά) και γερμανικά.

Λεπτομέρειες που εντυπωσιάζουν!

Το εισιτήριο από Βρυξέλλες για Γάνδη για δύο άτομα ήταν 20,40 και το τραίνο έκανε ακριβώς 35 λεπτά να φτάσει.

Στο ταξίδι μας αυτό, είχαμε αποφασίσει να μην επισκεφθούμε κανένα μουσείο κι αυτό γιατί, ο χρόνος που είχαμε σε κάθε πόλη ήταν πολύ περιορισμένος (μόλις μία μέρα στην καθεμία) αλλά και γιατί προτιμούσαμε, να γνωρίσουμε όσο περισσότερο μπορούμε, την ίδια την πόλη. Θα κάναμε μια εξαίρεση μόνο για ένα μουσείο στο Άμστερνταμ, που είχε μια από τις μεγαλύτερες εκθέσεις όλων των εποχών, με όλα τα έργα του Vermeer, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχαν εισιτήρια. Οπότε το αφήσαμε έτσι.