10/4/23
Αν και δεν είναι ακριβώς μια μέρα, αλλά δυο βράδια και μια μέρα, ως το απόγευμα. Η Γάνδη ήταν η βάση μας και από κει κάναμε την εκδρομή στη Μπρυζ και την επίσκεψη στις Βρυξέλλες. Στη Γάνδη μείναμε σε ένα ξενοδοχείο κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό, το Ibis Budget με 194 ευρώ για δύο βράδια με πρωινό.
Φτάσαμε στη Γάνδη γύρω στις 10 το βράδυ και γνωρίσαμε και τους δύο σταθμούς που έχει, καθώς αρχικά κατεβήκαμε στον λάθος. Αφού δεχτήκαμε βοήθεια από τους ντόπιους και καταλάβαμε το λάθος μας, φτάσαμε στο ξενοδοχείο και αποφασίσαμε να μη βγούμε πάλι, αφού η μέρα μας ήταν ήδη πολύ γεμάτη και η ώρα περασμένη.
Μας φάνηκε πολύ επιβλητική και μεγάλη, σε σχέση με την παραμυθένια Μπρυζ και καθώς είχε ήδη νυχτώσει, μας κυρίευσε η μεσαιωνική ατμόσφαιρα.
Το επόμενο πρωί επισκεφθήκαμε τη Μπρυζ και το βράδυ που επιστρέψαμε κάναμε την πρώτη μας βόλτα στην πόλη.
Από το ξενοδοχείο, το κέντρο της πόλης απείχε περίπου 15 λεπτά με τα πόδια και η πρώτη εικόνα που αντικρύσαμε, μετά τις γέφυρες και τα κανάλια, ήταν το Κωδωνοστάσιο της Γάνδης (Het Belfort van Gent) ένα ιδιαίτερα επιβλητικό κτήριο, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Το επισκεφθήκαμε την επόμενη μέρα το πρωί και ανεβήκαμε (με ασανσέρ) μέχρι τις καμπάνες, για να απολαύσουμε, την υπέροχη, πανοραμική θέα της πόλης. Κατεβήκαμε με τα πόδια, για να δούμε τους ενδιάμεσους χώρους!
Οι πρώτες εικόνες της πόλης μας συναρπάζουν. Το νυχτερινό φως την κάνουν πιο επιβλητική και ατμοσφαιρική!
Είναι ένας από τους τρεις μεσαιωνικούς πύργους (1313-1380), που έχουν θέα στο κέντρο της παλιάς πόλης της Γάνδης, τα άλλα δύο ανήκουν στον καθεδρικό ναό του St. Bavo και στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Το ύψος του στα 91 μέτρα το καθιστά το ψηλότερο καμπαναριό στο Βέλγιο. Το καμπαναριό, αφού πέρασε από πολλές αλλαγές και καταστροφές, πήρε την τελική του πέτρινη μορφή το 1913.
Η ρωμαϊκή κρύπτη και ο μηχανισμός του ρολογιού, που παίζει μουσική!
Στην κορυφή αυτού του πύργου, υπάρχει ένας δράκος, που ήρθε από την Κωνσταντινούπολη το 1377 και τοποθετήθηκε εκεί ως ο προστάτης της πόλης.
Οι πρώτοι δράκοι, που είχαν τοποθετηθεί στην κορυφή του καμπαναριού. Ο υπάρχων σήμερα, τοποθετήθηκε το 1980 και είναι κατασκευασμένος από ατσάλι!
Το καμπαναριό στεκόταν μόνο, μέχρι το 1425, οπότε χτίστηκε δίπλα του και σαν συνέχειά του η Αγορά Υφασμάτων Lakenhalle, που έγινε το κέντρο εμπορίου μαλλιού και υφασμάτων της πόλης.
Από εκεί κατευθυνόμαστε στη διάσημη γέφυρα Sint-Michielsbrug, μια όμορφη πέτρινη καμάρα που είναι γνωστή για την εκπληκτική θέα στον ορίζοντα. Από εδώ, μπορούμε να δούμε και τους τρεις από τους εμβληματικούς πύργους της Γάνδης, καθιστώντας το ένα εξαιρετικό σημείο για φωτογραφία. Βέβαια αυτό το διαπιστώνουμε την άλλη μέρα, αλλά και το βράδυ, με το χαμηλό φωτισμό και την ελαφριά ομίχλη, το τοπίο είναι φανταστικό.
Ακριβώς από πίσω από τη γέφυρα βρίσκεται η Εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ, Sint-Michielskerk Gent, απ όπου πήρε το όνομά της και η γέφυρα. Η εκκλησία είναι επιβλητική και εξωτερικά δείχνει τεράστια.
Επειδή όμως είναι αργά και έχουμε ήδη κάνει πολλές βόλτες καθόμαστε στην πολύ όμορφη μπυραρία Het Waterhuis aan de Bierkant για να πιούμε τις μπύρες μας και να απολαύσουμε τη θέα στο κανάλι. Οι επιλογές πολλές, ο χώρος ιδιαίτερος και η ατμόσφαιρα δίπλα στο νερό, μυστικιστική.
Η πραγματική βόλτα στη Γάνδη ξεκινά το επόμενο πρωί. Απολαμβάνουμε τη διαδρομή από το ξενοδοχείο προς το κέντρο της πόλης και εντυπωσιαζόμαστε από την ηρεμία και τη γαλήνη, που πλανώνται στους δρόμους. Το στυλ που επικρατεί στα κτήρια είναι το μεσαιωνικό, αλλά συναντάμε και κάποια πιο μοντέρνα. Διασχίζουμε τα κανάλια και μας καλημερίζουν οι περαστικοί. Νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε στο χωριό μας. Μας ξενίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, παρά ο χώρος για τους πεζούς, όπως άλλωστε και ο ποδηλατόδρομος, ορίζονται από γραμμές με διαφορετικού χρώματος κυβόλιθους. “Η πόλη χωρίς πεζοδρόμια” όπως λέει και ο Κώστας! Επίσης υπάρχουν πάρα πολλές γραμμές τραμ.
Η πρώτη εκκλησία που βλέπουμε είναι η Sint-Jacobskerk, μια επιβλητική, γοτθικού ρυθμού εκκλησία.
Από εκεί περνάμε στην Vrijdagmarkt (Αγορά της Παρασκευής), που πήρε το όνομά της, από την υπαίθρια αγορά, που γίνεται τις Παρασκευές. Μια πλατεία γεμάτη ζωή, με καταστήματα εστίασης, μπυραρίες και καφέ.
Περνάμε από το επιβλητικό Δημαρχείο (Stadhuis) όπου βλέπουμε δυο διαφορετικές αρχιτεκτονικές επιρροές . Το παλαιότερο κομμάτι χρονολογείται από τον 16ο αι., ενώ το νεότερο είναι του 17ου αι. Τα αγάλματα στις κόγχες προστέθηκαν το 1890 .Παρόλο που εδώ στεγάζονται οι διοικητικές υπηρεσίες του Δήμου είναι δυνατή η ξενάγηση σε μερικές αίθουσες και ειδικά στην αίθουσα της Ειρήνης .Στην αίθουσα αυτή υπογράφτηκε η συνθήκη της Γάνδης το 1576 ενάντια στην διακυβέρνηση των Αψβούργων .
Το παλαιότερο κομμάτι του Δημαρχείου!
Φτάνουμε πάλι στο Κωδωνοστάσιο και αφού ακούσουμε τη μουσική των καμπανών, διασχίζουμε το περίεργο κτήριο-τουριστικό περίπτερο (Stadshal) και βγάζουμε φωτογραφίες στο συντριβάνι των γονατιστών νέων (Fontein der Geknielden). Εκεί έχουμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με έναν ντόπιο, ο οποίος μας δίνει χρήσιμες πληροφορίες για την πόλη.
Κάνουμε την επίσκεψή μας στο Κωδωνοστάσιο, που περιέγραψα πιο πάνω και συνεχίζουμε στον Καθεδρικό του Αγίου Βονιφάτη (St.-Baafskathedraal), διασχίζοντας την ομώνυμη πλατεία St.-Baafsplein. Χτισμένος σε διάφορα στάδια, ο ναός, αντιπροσωπεύει διάφορες φάσεις του γοτθικού ρυθμού. Στην θέση προϋπήρχε το παρεκκλήσι του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή, μια ξύλινη κατασκευή του 942. Στην κρύπτη του καθεδρικού βρίσκονται στοιχεία από το παρεκκλήσι που προϋπήρχε. Η πρώτες επεκτάσεις έγιναν το 1038 με Ρωμαΐζουσα αρχιτεκτονική και στην συνέχεια την περίοδο μεταξύ του 14ου με 16ου αιώνα, συνεχείς επεκτάσεις με Γοτθική αρχιτεκτονική, έφεραν τον καθεδρικό πολύ κοντά στην σημερινή του μορφή. Το κύριο αξιοθέατο του καθεδρικού είναι το περίφημο Πολύπτυχο της Γάνδης, “η Λατρεία του Μυστικού Αμνού”, των αδελφών van Eyck, που στεγάζεται σε πλευρικό παρεκκλήσι του ναού. Στον ίδιο ναό βρίσκεται και το έργο του Rubens, “St Bavo enters the convent at Ghent”.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου (Sint Niklaaskerk), τέλος, αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης και μία από τις παλαιότερες εκκλησίες της. Κάηκε δύο φορές (το 1120 και το 1176), ανακαινίστηκε στη σημερινή του μορφή μεταξύ του 1220 και του 1250, επεκτάθηκε τον 14ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως στάβλος στη Γαλλική Επανάσταση, για να λειτουργήσει και πάλι ως ναός τον 19ο αιώνα.
Από τις γέφυρες περνάμε από την περιοχή Graslei στην Korenlei που είναι οι δύο πιο ιστορικές, και πολύ τουριστικές συνοικίες της Γάνδης, δίπλα στα κανάλια. Είναι περιοχές με πανέμορφα κτήρια, όπου θαυμάζουμε την αρχιτεκτονική του 16ου-17ου αιώνα. Νιώθουμε πραγματικά, σαν να κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο.
Έχει αρχίσει να ψιχαλίζει, αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Τα βήματά μας μας οδηγούν στο Gravensteen, το μεσαιωνικό κάστρο της Γάνδης. Το σημερινό κάστρο χρονολογείται από το 1180 και ήταν η κατοικία των Κόμηδων της Φλάνδρας μέχρι το 1353. Στη συνέχεια επαναχρησιμοποιήθηκε ως δικαστήριο, φυλακή, νομισματοκοπείο, ακόμη και ως εργοστάσιο βαμβακιού. Το αρχικό κτίσμα δημιουργήθηκε στα τέλη του 9ου αι. από ξύλο και αργότερα μετατράπηκε σε πέτρινο. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, καθώς είναι χτισμένο στην ένωση δύο παραποτάμων και ανάμεσα σε σπίτια και καταστήματα.
Μια ευχάριστη έκπληξη μας περιμένει καθώς περπατάμε κάτω από το ψιλόβροχο, στα στενά μεσαιωνικά δρομάκια της συνοικίας Patershol. Τεράστια ασπρόμαυρα κουνέλια, φιλοτεχνημένα σε έναν τοίχο, από έναν ντόπιο καλλιτέχνη. Είναι μέρος του grafitti street της πόλης!
Η περιοχή είναι παραμυθένια και οι λεπτομέρειες στις προσόψεις των σπιτιών, εντυπωσιακές. Ταιριάζει τέλεια με τον “φθινοπωρινό” καιρό!
Υπέροχες λεπτομέρειες και εντυπωσιακή αρχιτεκτονική!
Εδώ συναντάμε και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της πόλης! Κάπου διάβασα, ότι το κτήριο λειτουργούσε ως εκκλησία, πριν γίνει μουσείο!
Προσπερνάμε την Vrijdagmarkt (την πλατεία της Παρασκευής) και βρισκόμαστε μπροστά στο Μεγάλο Κανόνι, το Dulle Griet (Groot Kanon) ηλικίας 500 ετών. Είναι το μεγαλύτερο μεσαιωνικό κανόνι από σίδηρο, που διατηρείται στην Δυτική Ευρώπη, καθώς ζυγίσει 12,5 τόνους.
Αλλά καθώς έχει φτάσει ώρα για φαγητό, δοκιμάζουμε ένα fast food κοτόπουλου, το Belchiken, γιατί έχουμε άλλα σχέδια για τη συνέχεια! Οι τιμές είναι παρόμοιες με την Ελλάδα (για δύο γεύματα με αναψυκτικό και πατάτες 22,5) και αφού ολοκληρώνουμε το γεύμα μας, κατευθυνόμαστε προς το Graslei για να δοκιμάσουμε τις διάσημες βελγικές βάφλες στο De Zwarte Zee, με θέα στο κανάλι και στο σημείο, όπου ξεκινούν οι κρουαζιέρες. Η εμπειρία είναι εκπληκτική. Δικαίως στα γαλλικά τις λένε gaufres, καθώς είναι αυτό ακριβώς, γκοφρέ, τραγανές απ έξω και σαν απαλές και ανάλαφρες εσωτερικά. Τις απολαμβάνουμε με παγωτό και φυσικά! βελγική σοκολάτα!
Ο στόχος μας για τη συνέχεια, ήταν μια κρουαζιέρα στα κανάλια, αλλά δυστυχώς η βροχή δυναμώνει και αναγκαζόμαστε να παραιτηθούμε από αυτή την ιδέα. Καθώς προσπαθούμε να αποφύγουμε τη βροχή, βρίσκουμε καταφύγιο σε μια …μπυραρία! την Het Spijker (πολύ όμορφο και ατμοσφαιρικό μαγαζί) και απολαμβάνουμε δύο τελευταίες βελγικές μπύρες, πριν αναχωρήσουμε για Ολλανδία!
Η Γάνδη είναι επιβλητική και έχει μια βαριά μεσαιωνική ατμόσφαιρα, που σκεπάζει την παραμυθένια εικόνα της. Είναι πολύ ζωντανή, σαν μια σύγχρονη πόλη, με εμφάνιση όμως, που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Έχει πιο σκοτεινή μορφή από την Μπρυζ, αλλά είναι εξίσου εντυπωσιακή και ιδιαίτερη!
Πάρκινγκ ποδηλάτων ξανά και αποφασισμένοι πελάτες, να μην χαλάσουν το γεύμα τους έξω, λόγω λίγης βροχής!
