Μια ημερήσια εκδρομή, αρκετά κοντά στην Αθήνα, ήταν αυτή στην Αρχαία Νεμέα. Είχαμε περάσει αρκετές φορές από την περιοχή, γυρνώντας από άλλους προορισμούς και κάποιες απ αυτές, είχαμε σταματήσει για φαγητό στη Νεμέα. Μια δυο φορές μάλιστα, βρεθήκαμε πολύ κοντά στο να αποφασίσουμε μια επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο. Κάτι όμως με την ώρα ή τη μέρα, δεν το έκανε εφικτό.
Αυτή τη φορά λοιπόν, ξεκινήσαμε με αυτόν τον προορισμό ως στόχο. Η διαδρομή βγαίνοντας από την εθνική οδό ήταν υπέροχη. Πορτοκαλεώνες, με δέντρα φορτωμένα καρπούς λόγω της εποχής και ελαιώνες, απλώνονταν δεξιά και αριστερά στον επαρχιακό δρόμο. Το χωριό της Αρχαίας Νεμέας είχε την κυριακάτικη ηρεμία της επαρχίας.
Έξω από την κατοικημένη περιοχή, είχε ένα σταυροδρόμι, όπου ένας δρόμος οδηγούσε στο αρχαίο στάδιο και ένας άλλος στον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο.
Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από το στάδιο. Ο χώρος ήταν εντυπωσιακά μεγάλος και το εισιτήριο είχε 3€, περιελάμβανε δε, το στάδιο, το μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο.
Το στάδιο κατασκευάστηκε το 330 π.Χ ανάμεσα στις δυο φυσικές κοιλότητες των λόφων που βρίσκονται γύρω από το ιερό. και είχε μήκος 178 μέτρα. Οι 30,000 περίπου θεατές, που εικάζεται ότι χωρούσαν, κάθονταν μάλλον στο έδαφος, γιατί ανακαλύφθηκαν λίγα μόνο πέτρινα εδώλια. Γύρω από τον στίβο υπήρχε αγωγός ύδατος για την ύδρευση του χώρου και την ύγρανση της επιφάνειας του.
Εκείνο όμως που κάνει εντύπωση στον επισκέπτη είναι η θολωτή σήραγγα, που ενώνει το στίβο, με τα αποδυτήρια, από τα οποία σώζονται κάποιες κολώνες.
Η σήραγγα αυτή -Κρυπτή Είσοδος- μήκους περίπου 37 μέτρων, είχε θαφτεί εντελώς και ανακαλύφθηκε τυχαία, μαζί με το σκελετό κάποιου, ο οποίος εικάζεται ότι κρυβόταν εκεί, χωρίς επιτυχία, δυστυχώς, γιατί η εξέταση του κρανίου του, έδειξε ότι πέθανε από ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι.
Η ύπαρξη της σήραγγας είναι σημαντική, γιατί αποδεικνύει, μαζί με τους μακεδονικούς τάφους, ότι οι μηχανικοί από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου – πριν την επινόηση του μπετόν – ήξεραν και χρησιμοποιούσαν τέτοιες αρχιτεκτονικές εφαρμογές (320 περίπου π.Χ ). Στα τοιχώματα της σήραγγας, υπάρχουν χαραγμένα ονόματα, πιθανόν των αθλητών που περίμεναν τη σειρά τους να αγωνιστούν και θεωρούσαν ότι το όνομά τους πρέπει να μείνει στην ιστορία (κάτι που κληροδοτήθηκε στις επόμενες γενιές, μέχρι σήμερα).
Περίπου 500 μέτρα μακριά από το στάδιο, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Νεμέας, που περιλαμβάνει, το ναό του Δία και το βωμό, το Ηρώο του Οφέλτη και το μουσείο.
Ο ναός κατασκευάστηκε περί τον 6ο αιώνα π.Χ. με την έναρξη των αγώνων της Νεμέας, αλλά καταστράφηκε ολοσχερώς και ανοικοδομήθηκε ο νέος τον 4ο αι. π.Χ ακριβώς πάνω στον παλιό. Είναι φτιαγμένος σε συνδυασμό τριών ρυθμών, κορινθιακού, ιωνικού και δωρικού και μόνο τρεις από τις κολώνες του συνεχίζουν να παραμένουν όρθιες από την εποχή της κατασκευής τους. Οι υπόλοιπες βρίσκονται σκορπισμένες τριγύρω. Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα αναστήλωσης του ναού. Έτσι, μέχρι το 2002, αναστηλώθηκαν και προστέθηκαν στις τρεις αρχικές, δύο αρχαίες κολώνες, και άλλες τέσσερις ακόμα, προστέθηκαν μέχρι το 2011.
Είχαμε την ευκαιρία, να δούμε και να παρατηρήσουμε, το εργοτάξιο που είχε στηθεί για την αναστήλωση και να μελετήσουμε τη διαδικασία, καθώς υπάρχουν αναρτημένοι πίνακες που δείχνουν ακριβώς πως έγινε κάθε εργασία. Ας ελπίσουμε πως το έργο θα συνεχιστεί και θα ολοκληρωθεί.
Πολύ κοντά στο ναό βρίσκεται πλίνθινος βωμός, όπου οι αθλητές και οι προσκυνητές έφερναν ζώα για να τα θυσιάσουν στο Δία.
Στον αρχαιολογικό χώρο υπάρχουν τα ερείπια διαφόρων κτηρίων, που λειτουργούσαν ως ξενώνας, λουτρό και οικείες για το προσωπικό. Ακόμα υπήρχε το περιφραγμένο Ηρώον του Οφέλτη, με υπολείμματα θυσιών και αφιερωμάτων στο νήπιο-ήρωα, και ο ιππόδρομος, για τα ιππικά αγωνίσματα των Νεμέων Αγώνων.
Τέλος, η επίσκεψη στο μουσείο, μας έδωσε μια ιδέα για το πως ήταν η περιοχή σε παλαιότερες εποχές, καθώς έχει ζωγραφικές αναπαραστάσεις επισκεπτών, αλλά και αρκετά ευρήματα, όπως νομίσματα από άλλες περιοχές, αντικείμενα σχετικά με αθλητικές δραστηριότητες, προϊστορικά ευρήματα και συλλογές αγγείων και κοσμημάτων.
Η εκδρομή όμως για να είναι ολοκληρωμένη πρέπει να περιλαμβάνει και φαγητό. Έτσι φεύγοντας από την αρχαία Νεμέα, κατευθυνθήκαμε στη Νέα για τα απαραίτητα. Φάγαμε υπέροχο φαγητό, σε ένα μικρό, αλλά πολύ συμπαθητικό ταβερνάκι και φυσικά ήπιαμε ντόπιο κρασί (που φροντίσαμε να προμηθευτούμε και για το σπίτι).