Αύγουστος 2022
Η απόφαση για να επισκεφτούμε την Αλβανία ήταν ξαφνική, αλλά παράλληλα εκπλήρωνε και μια επιθυμία, που υπήρχε από παλιά. Γειτόνισσα, βλέπετε, η χώρα, που την χαζεύαμε κάθε καλοκαίρι από την Κασσιόπη, ένα παραθαλάσσιο χωριό της Κέρκυρας, που βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο με την Αλβανία.
Απευθυνθήκαμε λοιπόν, στα τοπικά ταξιδιωτικά γραφεία, που οργανώνουν τέτοιες εκδρομές, παρόλο που δεν το συνηθίζουμε (ως τώρα, όλες τις εκδρομές και τα ταξίδια μας, τα οργανώνουμε μόνοι μας).
Καλώς ήρθατε στους Αγίους Σαράντα και το αλβανικό ταχυδρομείο!
Το κόστος για μια ημερήσια εκδρομή στους Αγίους Σαράντα, στον αρχαιολογικό χώρο και το περιβαλλοντικό πάρκο του Βουθρωτού, στοιχίζει 54 ευρώ το άτομο και περιλαμβάνει τα εισιτήρια για το καράβι, τη βίζα (10 ευρώ, αν δεν κάνω λάθος), τα εισιτήρια εισόδου στον αρχαιολογικό χώρο και ένα γεύμα σε εστιατόριο δίπλα στο πάρκο του Βουθρωτού! Αν κάποιος θέλει μεταφορά από και προς το λιμάνι της Κέρκυρας είναι αν θυμάμαι καλά, 6 ευρώ επιπλέον. Αυτό όμως ήταν κάτι που δεν μας ενδιέφερε. Για την επίσκεψη στην όμορφη χώρα, δεν απαιτείται διαβατήριο.
Βρεθήκαμε λοιπόν ένα πρωί στις 8, με πολύ ωραίο καιρό, στο λιμάνι της Κέρκυρας, περάσαμε τον έλεγχο ταυτοτήτων με μια μικρή καθυστέρηση και επιβιβαστήκαμε στο καράβι, που θα μας πήγαινε απέναντι. Απολαύσαμε τις ακτές του νησιού και τον Παντοκράτορα, το ψηλότερο βουνό του, διασχίσαμε το ανοιχτό πέρασμα, που χωρίζει τις δυο χώρες και είδαμε το λιμάνι των Αγίων Σαράντα!
Η πρώτη εικόνα ήταν αναμενόμενη και ταυτόχρονα προκαλούσε μια μικρή έκπληξη. Αναμενόμενη γιατί ήταν η εικόνα ενός τυπικού λιμανιού, σαν μικρογραφία του Πειραιά. Χτισμένη αμφιθεατρικά σε ένα μικρό λόφο, μάλλον άναρχα δομημένη, με ψηλές πολυκατοικίες και πολλά καταστήματα κατά μήκος της ακτής. Έκπληξη μας προκάλεσε το γεγονός, ότι δίπλα ακριβώς στο λιμάνι και από τις δύο πλευρές, υπήρχαν παραλίες για τους λουόμενους, που χωρίζονταν από τα καράβια με πλαστικές σημαδούρες και σχοινιά!
Από το καράβι, επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν με προορισμό το Βουθρωτό. Καθώς διασχίζαμε τους Άγιους Σαράντα, ο ξεναγός, μας έδινε πληροφορίες για τα αξιοθέατα που βλέπαμε και θα μας έδιναν και μια ελεύθερη ώρα στην επιστροφή, για να κάνουμε τη βόλτα μας στην πόλη.
Το σημερινό όνομα των Αγίων Σαράντα (Sarandë ή Saranda) προέρχεται από το όνομα του Βυζαντινού μοναστηριού των Αγίων Σαράντα προς τιμή των Σαράντα Μαρτύρων της Σεβάστειας. Τα ερείπια του μοναστηριού σώζονται στον λόφο πάνω από την πόλη. Στον περίβολο του ναού λέγεται ότι υπήρχαν 40 παρεκκλήσια, ένα για κάθε μάρτυρα της Σεβαστείας. Υπό την τουρκική κυριαρχία, το όνομα έγινε Αγιά Σαράντι και στη συνέχεια Σαραντόζ. Λόγω της βενετικής επιρροής στην περιοχή, συχνά εμφανιζόταν σε δυτικούς χάρτες με το ιταλικό όνομα Σάντι Κουαράντα (Santi Quaranta). Η χρήση αυτή συνεχίστηκε ακόμη και μετά την ίδρυση του Πριγκιπάτου της Αλβανίας, λόγω της πρώτης ιταλικής κατοχής της περιοχής (1917-1920). Κατά τη δεύτερη κατοχή, στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μπενίτο Μουσολίνι άλλαξε το όνομα σε Porto Edda, προς τιμή της μεγαλύτερης κόρης του. Μετά την αποκατάσταση της αλβανικής ανεξαρτησίας η πόλη απέκτησε το όνομα Σαράντα (Saranda).
Στην αρχαιότητα η πόλη ονομαζόταν Όγχησμος και ήταν πολύ πλούσια πόλη αφού ήταν το κύριο λιμάνι της πρωτεύουσας των Χαόνων Φοινίκης).
Στο κέντρο της πόλης βρίσκονται τα ερείπια της, κάποτε, μεγαλύτερης συναγωγής των Βαλκανίων, καθώς και το περίγραμμα μιας Βυζαντινής ορθόδοξης Βασιλικής. Δυστυχώς, τα στοιχεία ήταν πολύ λίγα, σχετικά με τα δύο αυτά κτήρια.
Η πόλη βρίσκεται σε οικοδομικό αναβρασμό, όπως και η υπόλοιπη χώρα, απ ότι πληροφορηθήκαμε. Δυστυχώς αυτό δε γίνεται με το σωστό τρόπο και η πόλη δίνει μια εικόνα αποδιοργάνωσης. Οι δρόμοι είναι στενοί και η κίνηση τεράστια. Ο κόσμος, όμως, είναι ευγενικός και πρόθυμος να εξυπηρετήσει.
Με το πούλμαν περνάμε από τα Εξαμίλια (Ksamil), ένα παραθαλάσσιο χωριό της Αλβανίας. Είναι χτισμένο σε μία στενή λωρίδα γης, ανάμεσα στο στενό της Κέρκυρας και στη λίμνη του Βουθρωτού. Ανοικοδομήθηκε κυρίως μετά το 1991 και την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος και μοιάζει με τουριστικό θέρετρο.
Στο δρόμο για το Βουθρωτό (Butrint ή Butrinti), απολαμβάνουμε την Αλβανική ύπαιθρο, καθώς διασχίζουμε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και κινούμαστε σε κάποια σημεία, παράλληλα με το ποτάμι.
Πλησιάζοντας στο Βουθρωτό, βλέπουμε το κανάλι Βιβάρι (Kanali i Vivarit), που ενώνει την ομώνυμη λίμνη με τη θάλασσα.
Το Βουθρωτό είναι αρχαιολογικός χώρος και αρχαία ελληνική πόλη, σε ένα λόφο με θέα το κανάλι Βιβάρι. Κατοικημένο από τα προϊστορικά χρόνια, το Βουθρωτό υπήρξε έδρα Ελληνικής πόλης και αργότερα χριστιανικής επισκοπής. Μετά από μια περίοδο υπό βυζαντινή διοίκηση και σύντομη κατοχή από τους Βενετούς, η πόλη εγκαταλείφθηκε στα τέλη του Μεσαίωνα λόγω χαμηλού και υγρού εδάφους. Ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Ο αρχαιολογικός χώρος είναι πλούσιος σε ευρήματα, καθώς έχουν ανακαλυφθεί κτίσματα από όλες τις περιόδους, που κατοικήθηκε.
Η περιοχή υπήρξε το ένα από τα δύο σημαντικότερα λιμάνια στην αρχαία Χαονία. Η Ακρόπολη χτίστηκε στις όχθες της Λίμνης του Βουθρωτού τον 5ο αιώνα π.Χ. Κατά τον Β΄ Πελοποννησιακός Πόλεμος (413 π.Χ. – 404 π.Χ.) οι Κερκυραίοι οικοδόμησαν στην περιοχή οχυρώσεις, ενώ τον 4ο αιώνα π.Χ. στην πόλη οικοδομήθηκε ένα Αρχαίο ελληνικό θέατρο, ένα ιερό αφιερωμένο στον Ασκληπιό και μια Αρχαία Αγορά.
Στη συνέχεια χτίστηκαν κυκλικά τείχη με προμαχώνες και 5 πύλες μία από τις οποίες ήταν η “Πύλη των Λεόντων”. Η Αγορά, η Ελληνικής αρχιτεκτονικής στοά, η κατοικήσιμη ζώνη και το θέατρο ήταν σε ξεχωριστά τοιχισμένες περιοχές. Το θέατρο της πόλης έμεινε πασίγνωστο για τον αμέτρητο αριθμό από επιγραφές που ήταν χαραγμένες στις πέτρες του.
Η πύλη των λεόντων!
Αργότερα οι Ρωμαίοι επέκτειναν σημαντικά την πόλη, οικοδόμησαν υδραγωγείο, Θέρμη, οικιακά συγκροτήματα και Νυμφαίον, καθώς και ένα μεγάλο αριθμό από νέες κατασκευές. Ένας μεγάλος σεισμός τον 3ο αιώνα ισοπέδωσε την πόλη αλλά συνέχισε να κατοικείται αν και έπεσε σε παρακμή, οικοδομήθηκαν και τα “Τρίκογχα ανάκτορα” του τοπικού ηγεμόνα (425).
Η Αρχαία Ακρόπολη, χτισμένη σε λόφο!
Η Μέγιστη Βασιλική του Βουθρωτού οικοδομήθηκε το πρώτο μισό του 6ου αιώνα στη νοτιοανατολική πλευρά του οικισμού. Άλλα μνημεία ήταν η Βασιλική Ακρόπολη (4ος αιώνας), το Βαπτιστήριον με ένα περίπλοκο μωσαϊκό (6ος αιώνας), η πύλη της εκκλησίας της λίμνης (9ος αιώνας) και το Βαπτιστήριο της εκκλησίας (9ος αιώνας). Από το 1925 ιταλική αρχαιολογική αποστολή άρχισε ανασκαφές, που έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα προϊστορικών, ελληνικών, ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων.
Ο χώρος είναι πολύ όμορφος, μέσα σε ένα τεράστιο πάρκο, καταπράσινο, με ψηλά δέντρα, που με τη σκιά τους κάνουν πιο ευχάριστη και δροσερή την επίσκεψή μας.
Το Κάστρο και ο Ενετικός Πύργος (Keshtjella). Κτίστηκαν από τους Ενετούς το 14ο αι., στο λόφο της Αρχαίας Ακρόπολη, για την προστασία από τις επιθέσεις.
Αφού ολοκληρώνεται η περιήγηση και έχουμε μάθει, όλα τα ενδιαφέροντα στοιχεία, μεταφερόμαστε στο εστιατόριο, που βρίσκεται έξω από το πάρκο, για το μεσημεριανό φαγητό. Ο χώρος είναι πολύ όμορφος και προσεγμένος, με μια τεράστια σκιερή αυλή.
Το μενού περιλαμβάνει ψάρι (ένα είδος τσιπούρας, που είναι πολύ διαδεδομένο και πολύ νόστιμο) ή εναλλακτικά κοτόπουλο, μια σεβαστή ποσότητα μυδιών αχνιστών, καθώς η Αλβανία είναι η πρώτη ή η δεύτερη χώρα σε παραγωγή μυδιών στην Ευρώπη, σαλάτα και μπύρα.
Μετά το γεύμα, επιβιβαζόμαστε πάλι στο πούλμαν για να επιστρέψουμε στους Άγιους Σαράντα. Εκεί έχουμε μια ώρα ελεύθερη, για να δούμε την πόλη από κοντά, να πιούμε το καφεδάκι μας στο λιμάνι και να ψωνίσουμε σουβενίρ.
Βολτάρουμε στην προκυμαία, που έχει διαμορφωθεί σαν πλατεία, με χώρο πράσινου, πεζόδρομο, αγάλματα και συντριβάνια και καταλήγουμε σε ένα μαγαζάκι στην άκρη του λιμενοβραχίονα, που έχει τραπεζάκια πάνω στο κύμα. Πίνουμε δυο καφέδες, τρώμε ένα τοπικό γλυκό και πληρώνουμε 8,5 ευρώ.
Καφές και γλυκό στο λιμάνι, με θέα το πειρατικό, που λειτουργεί και ως εστιατόριο!
Στη συνέχεια μπαίνουμε πάλι στο καράβι για να επιστρέψουμε στην Κέρκυρα.
Η επιστροφή είναι κάπως επεισοδιακή, καθώς μας έπιασε ο καιρός, στο στενό ανάμεσα στην Αλβανία και την Κέρκυρα, με αποτέλεσμα το καράβι να ανεβοκατεβαίνει τρομακτικά, πάνω στα κύματα. Ευτυχώς όλο αυτό κράτησε λίγη ώρα και μόλις μπήκαμε στα κερκυραϊκά νερά, όλα επανήλθαν στο φυσιολογικό τους.
Η εκδρομή μας ολοκληρώνεται με μια μικρή ταλαιπωρία στο λιμάνι της Κέρκυρας, με τον έλεγχο των ταυτοτήτων. Παρόλα αυτά, η επίσκεψή μας στην γειτονική χώρα, ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και την απολαύσαμε στο έπακρο.